34 Аҡыллылар, мине тыңлаған аңлылар әйтер:
Шуға күрә, аҡылы булғандар, мине тыңлағыҙ: Алла яуызлыҡ ҡылыуҙан алыҫ тора, Ғәҙелһеҙлек сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе өсөн ят.
Әгәр ҙә аҡылың булһа – тыңла, Әйткәндәремә ҡолаҡ һал.
«Эй аҡыл эйәләре, әйткәндәремде тыңлағыҙ; Белдеклеләр, мине ишетегеҙ!
Әммә ғәйебеңде инҡар итһәң, Һин ниндәй әжер көтәһең? Быны үҙең хәл итергә тейеш, ә мин түгел. Әгәр берәй нәмә белһәң – һөйлә.
„Әйүп белмәгәнен һөйләй, Һүҙҙәрендә мәғәнә юҡ“.
Әйҙә, нимәнең дөрөҫ икәнен һайлайыҡ, Нимә яҡшы икәнен бергәләп өйрәнәйек.
Мин һеҙгә аҡыллы кешеләргә әйткән кеүек өндәшәм, әйткәндәрем тураһында үҙегеҙ уйлағыҙ.
