14 Емерелгән диуар аша ябырылған дошман һымаҡ, Ватып-емереп өҫтөмә ташланалар.
Улар был донъянан ваҡытынан алда китте. Нигеҙҙәрен ташҡын йыуып алды.
Улар минең юлыма арҡыры төшә; Мине һәләк итергә керешә, Һис кем уларҙы туҡтатмай!
Мине дәһшәт солғап алды, Абруйым ел кеүек осоп китте, Именлегем томан һымаҡ таралды.
Телмәр ҙә юҡ бында, һөйләшеү ҙә, Уларҙың тауышы ишетелмәй.