27 Аяҡтарыма Һин ҡалып кейҙергәнһең, Баҫҡан аҙымымды күҙәтеп тораһың, Аяҡ эҙемдән юллап киләһең.
Шуға минән ғәйеп эҙләйһеңме, Гонаһ табырға маташаһыңмы?
Ул ваҡытта аҙымымды һанаһаң да, Гонаһтарымды эҙләмәҫ инең.
Асыуынан өҙгөләп-йыртҡыслай Алла, Нәфрәтләнә, тешен шығырлата; Дошмандай, күҙенең уғын миңә сәнсә.
Шунан шайтан Раббы янынан сығып китте. Ул Әйүптең бөтә тәненә, түбәһенән алып табанына тиклем, һыҙлатҡыс шеш-ҡутыр сығарҙы.
Ни өсөн ғүмер бирелә Ҡайҙа барғанын белмәгән, Алла һәр йәһәттән ҡамалап алған кешегә?
Аяҡтарыма ҡалып кейҙерә, Һәр юлымды ҡарап-күҙәтеп тора“.
Салыуға алып барылған үгеҙ һымаҡ, бауырын уҡ үтәнән үтә тишкәнгә тиклем, был ахмаҡ тоҙаҡҡа баҫа, йәненән яҙырын аңламайса, ауға табан осҡан ҡошсоҡ һымаҡ, уның артынан эйәрә.
уны һуҡтырырға һәм Раббы йортоноң Үрге Бинйәмин ҡапҡаһы янында аяҡтарына ҡалып кейҙереп ултыртып ҡуйырға бойорҙо.
Шундай әмер алғас, ҡарауылсы уларҙы төрмәнең эске бүлмәһенә япты ла аяҡтарына ағас ҡалып кейҙерҙе.