19 Ирем өйҙә юҡ, алыҫ юлға сығып китте.
Кер, әйҙә, таң атҡансы мөхәббәттән илерербеҙ, һөйөп-һөйөлөп төнөбөҙҙө үткәрербеҙ.
Үҙе менән бер янсыҡ көмөш алды, ай тулғансы ҡайтып кермәҫ әле».
Зина ҡылған, ире урынына яттарҙы ҡабул иткән уйнашсы ҡатын булдың.
Аҡсаларын алғас, хужаға зарлана башлағандар:
Әммә шуны белегеҙ: әгәр ҙә өй хужаһына төндөң ҡайһы мәлендә ҡараҡтың килере мәғлүм булһа, ул йоҡламаҫ, уғрыға өйөнә инергә юл ҡуймаҫ ине.
Ләкин ул хеҙмәтсе яман кеше булһа һәм: «Хужам тиҙ генә ҡайтмаҫ әле», – тип уйлап,
Әммә шуны белегеҙ: әгәр ҙә өй хужаһына ҡараҡтың ҡайһы ваҡытта килере мәғлүм булһа, уғрыға өйөнә инергә юл ҡуймаҫ ине.