9 Алла Маноахтың үтенесен ишетте. Ҡатын ҡырҙа ултырғанда, Алла фәрештәһе тағы килде. Әммә ҡатындың ире Маноах уның эргәһендә түгел ине.
Уның исемен данлап йырлағыҙ, Шөһрәтенә маҡтау яуҙырығыҙ!
Ҡатын йүгереп барып иренә әйтте: – Теге саҡта яныма килгән кеше тағы күренде.
Маноах Раббыға доға ҡылып: – Эй бөйөк Хакимым, һин ебәргән теге Алла бәндәһе яңынан беҙҙең янға килһен дә тыуасаҡ бала менән ни эшләргә икәнен өйрәтһен ине, – тине.