2 – Халҡымдың һәм минең ғаммондар менән бик ҡаты ыҙғыш сыҡҡайны. Мин һеҙҙе саҡырғайным – һеҙ миңә ярҙамға килмәнегеҙ.
Әфраимдар йыйылышып Иордан йылғаһы аша Сафонға сыҡтылар һәм Ифтахҡа: – Ниңә һин ғаммондарға ҡаршы һуғышҡа беҙҙе лә үҙең менән саҡырманың? Беҙ һине йортоң менән бергә яндырабыҙ, – тинеләр.
Һеҙҙән миңә ярҙам булмаясағын аңлап, мин үҙ ғүмеремде ҡурҡыныс аҫтына ҡуйҙым, ғаммондарға ҡаршы һуғышҡа күтәрелдем. Раббы уларҙы минең ҡулға тапшырҙы. Ниңә әле һеҙ минең менән яғалашырға килдегеҙ? – тине Ифтах уларға.