23 Раббы һүҙе буйынса Шаул батшалығын уға тапшыртыр өсөн Дауыт янына Хевронға килгән ҡораллы яугирҙәрҙең һаны:
Яҡуп Эдом илендәге Сеғир еренә ағаһы Ғаязға сапҡын ебәреп,
Бына хәҙер теләгегеҙҙе тормошҡа ашырығыҙ. Раббы Дауыт тураһында: «Ҡолом Дауыттың ҡулы менән Мин Үҙ халҡым Исраилды пелештиҙәр ҡулынан, бөтә дошмандары ҡулынан ҡотҡарам!» – тип әйткән бит.
Раббы һүҙе буйынса Дауытты бөтә исраилдар менән бергә Исраилға батша итеп ҡуйҙырыуға бөтә тырышлығын һалған кешеләр түбәндәгеләр була.
Йәһүҙә ырыуынан – ҡалҡан менән һөңгө йөрөткән яуға әҙер алты мең һигеҙ йөҙ кеше;
Әйтер: «Мин Сионға, изге тауыма, Үҙемдең батшамды ултырттым».
Раббы Шемуилға: – Һин ҡасанға тиклем Шаул өсөн көймәксеһең? Мин унан баш тарттым – ул Исраилға башҡаса батша булмаясаҡ. Мөгөҙгә зәйтүн майы тултыр ҙа юлға сыҡ. Мин һине Бейт-Ләхәмдә йәшәгән Ишай тигән кешегә ебәрәм: уның улдарының береһен батша итеп күҙләнем, – тине.
Ишайҙы ҡорбан ашына саҡыр. Мин һиңә нимә эшләргә икәнен белгертермен. Кемде күрһәтһәм, Минең өсөн шуны мәсехләрһең.