13 – Ҡурҡма! – тине уға батша. – Нимә күрәһең? – Ер аҫтынан күтәрелгән бер илаһи зат күрәм, – тип яуап бирҙе ҡатын.
Аллаға һүҙ тейҙермә, халҡыңдың башлығын хурлама.
Һинең урыныңа халыҡ менән Һарун һөйләшер. Ул һиңә ауыҙ һымаҡ, ә һин уға Алла һымаҡ булырһығыҙ.
Ҡатын, Шемуилды күргәс, ҡысҡырып ебәрҙе. – Нишләп мине алданың? Һин бит Шаул! – тине.
– Ҡиәфәте ниндәй? – тип һораны Шаул. Ҡатын: – Оҙон сапанға төрөнгән өлкән бер кеше өҫкә сығып килә, – тине. Шаул уның Шемуил икәнен аңланы ла йөҙтүбән ергә ҡапланды.