37 Малай уҡ төшкән ергә барып етеп килгән саҡта, Йонаҫан уның артынан: – Ана ҡара, уҡ алдыңда ята, – тип ҡысҡырҙы.
Ә инде малайға: «Ана бит, уҡтар алдыңда ята», – тиһәм, китерһең. Тимәк, Раббы һине ебәрә.
Шунан йәнә: – Тиҙ бул, йүгер, туҡтама! – тип һөрәнләне. Малай, Йонаҫандың уҡтарын йыйып алып, хужаһына килтереп бирҙе.