4 бергә китте. Иордан буйына барып еткәс, ағас ҡырҡа башланылар.
Араларынан берәүһе: – Һин дә беҙ ҡолдарың менән бергә барһаң ине, – тип үтенде. – Ярар, барырмын, – тине Ильясиғин һәм улар менән
Шунда берәүһенең балта башы ысҡынып китте лә йылғаға батты. – Аһ, хакимым, – тип ҡысҡырып ебәрҙе теге. – Уны мин кешенән генә алып торған инем.
Мәҫәлән, кемдер яҡыны менән урманға утынға барып, ағасты ҡырҡырға һелтәнгәндә, балтаһы төйҙәһенән ысҡынып китеп, яҡынына тейһә, һәм ул үлһә – үлтергән кеше иҫән ҡалыр өсөн ошо ҡалаларҙың береһенә ҡасһын.