3 хакимығыҙҙың иң яҡшы һәм намыҫлы улын һайлап атаһының тәхетенә ултыртығыҙ ҙа хужағыҙҙың нәҫел-нәсәбен яҡлап һуғышығыҙ».
«Хакимығыҙҙың улдары һеҙҙең менән. Яу арбаларығыҙ, аттарығыҙ, ҡоралдарығыҙ бар. Нығытмалы ҡалала йәшәйһегеҙ. Ошо хатты уҡығас та,
Хатты уҡығас, тегеләр ҡурҡыуға төштө. – Ике батша унан еңелгәнде, беҙ уға нисек ҡаршы торайыҡ? – тиештеләр.
– Минең Батшалығым был донъяныҡы түгел. Әгәр был донъяныҡы булһа, Минең кешеләрем Мине йәһүдтәргә бирмәҫ өсөн көрәшерҙәр ине. Юҡ, Минең Батшалығым бындағы түгел, – тип яуапланы Ғайса.
– Раббының кемде һайлағанын күрҙегеҙме? – тине Шемуил бар халыҡҡа. – Бөтә халыҡ араһында уға тиңе юҡ. Шул саҡ һәммә халыҡ: – Йәшәһен батша! – тип ҡысҡырып ебәрҙе.
Бөтә халыҡ Гилгалға китте һәм унда Раббы хозурында Шаулды батша итеп ҡуйҙы. Раббыға татыулыҡ ҡорбандары салдылар. Шаул бөтә Исраил халҡы менән бергә рәхәтләнеп күңел асты.