26 Күҙәтсе йүгереп килгән тағы бер кешене күреп ҡалды ла ҡапҡа ҡарауылсыһына: – Тағы берәү йүгереп килә, – тип ҡысҡырҙы. – Был да хәбәр менән килә, – тине батша.
Ул ҡысҡырып, был хаҡта батшаға әйтте. – Бер генә кеше икән, хәбәр менән килә булыр, – тине батша. Теге кеше яҡынайғандан яҡынайҙы.
– Алдағыһының йүгереүе Садоҡ улы Ахимағастыҡына оҡшаған, – тине күҙәтсе. – Ул – яҡшы кеше, һәйбәт хәбәр менән киләлер, – тине батша.
Самарияға кире килеп, ҡапҡа һаҡсыларын саҡырҙылар ҙа уларға: – Арамиҙарҙың тупламына барғайныҡ. Унда бер кем дә юҡ, тып-тын. Аттары менән ишәктәре генә бәйле тора. Сатырҙарын да, нисек бар, шулай ташлап киткәндәр, – тип һөйләп бирҙеләр.