11 Табикмәкте алдына килтереп ҡуйғас, Амнон ҡыҙҙы тотоп алды ла: – Әйҙә, минең менән ят, – тине.
Хужа ҡатынының уға күҙе төштө һәм бер ваҡыт: – Әйҙә, минең менән ят, – тине.
Амнон Тамарға: – Табикмәкте эске бүлмәгә индер, мин һинең ҡулыңдан ашарға теләйем, – тине. Тамар үҙе бешергән табикмәктәрҙе алды ла эске бүлмәгә ағаһы Амнонға алып инде.
Берәүҙәр яҡынының ҡатыны менән аҙғынлыҡ ҡыла, икенселәр киленен нәжесләй, өсөнсөһө үҙенен ҡыҙ туғанын, атаһының ҡыҙын, мәсхәрәләй.