27 Ул һыу тамсыларын бергә йыйып, Уларҙы ямғырға әйләндерә.
Ямғырға ҡағиҙә биргәнендә, Йәшенле дауылға юл асҡан саҡта
Эйе, Алланың бөйөклөгөн аңлап бөтөрлөк түгел, Уның йылдарының иҫәбе-һаны юҡ.
Был тамсылар болоттарҙан тама, Кешеләрҙең өҫтөнә мул булып яуа.
Күкрәү Уның хаҡында белдерә, Хатта мал да Уның яҡынлашыуын һиҙә.
Ул болоттарҙы һыу менән һуғара, Болот эсенән йәшен уттарын сәсә.
Ҡарға: „Ергә яу“, – тип әмер бирә. Ямғырға: „Көслөрәк ҡой“, – тип бойора.
Өҫтөңә мул ямғыр яуҙырһын тип Болотҡа тауыш күтәрә алаһыңмы?
Ул ер йөҙөнә ямғыр яуҙыра, Ҡырҙарҙы Ул һыуға туйындыра.
Ул шундай бөйөк ғәмәлдәр ҡыла, Уларға кешенең аҡылы етмәҫлек, Мөғжизәләренең иҫәбе-һаны юҡ.
Һүҙен – Яҡуп нәҫеленә; Исраилға ҡағиҙә-хөкөмдәрен күндерҙе.
Уның ҡушҡанын үтәгән ут, боҙлауыҡ, Ҡар һәм томан, дауыллы ел,
Уның аҡылы менән упҡындар убыла, болоттар ергә ямғыр яуҙыра.
Уны ташландыҡ хәлгә төшөрәм: Ботаҡтарын тәрбиәләп киҫмәҫтәр, Ерен йомшартмаҫтар – Әйҙә сәнскәк менән билсән баҫһын. Болоттарға бойороҡ бирәм: Өҫтөнә ямғыр яумаһын.
Уның күкрәүенән күктәге һыуҙар шаулай, Ер сигенән болоттар күтәрә. Ямғыр өсөн йәшенен йәшнәтә, Келәттәренән елдәр сығара.
Ҡәүемдәрҙең файҙаһыҙ боттары ямғыр яуҙыра аламы? Күк үҙенән-үҙе ямғыр ҡоямы? Ошоларҙың барыһын да эшләгән Һин түгелме, Аллабыҙ Раббы? Ышанысыбыҙ тик Һиндә генә – былар бары Һинең ҡөҙрәтеңдә.
Яҙғы мәлдә Раббынан ямғыр теләгеҙ. Йәшен болоттарын бар ҡылған, Кешеләргә мул итеп ямғыр биргән, Һәр кемдең баҫыуын йәшеллеккә күмгән Раббынан.
