21 Уның тәне күҙ алдында кибә, Һөйәктәре төртөп килеп сыға.
Кеше бит серек әйберҙәй юҡҡа сыға, Көйә ашаған кейем кеүек таралып төшә.
Бер мәл уны тамам еңәһең дә ул китә; Ҡиәфәтен үҙгәртәһең дә ебәрәһең.
Үҙ тәненән башҡа һыҙланыуҙы тоймаҫ, Бары үҙе өсөн генә йәне һыҡтар».
Тиремде йыйырсыҡтар менән ҡапланың – Был миңә ҡаршы шаһитлыҡ итә. Ҡоро һөйәк ҡалыуым да миңә ҡаршы һөйләй.
Тире лә һөйәк кенә тороп ҡалдым, Бына-бына йәнем сығып бара.
Тәнемде ҡорт менән яра баҫҡан, Тирем ҡутырлаған, эренләгән.
Күңелемдә йәшермәнем хаҡлығыңды, Тоғролоғоң, ҡотҡарыуың хаҡында һөйләнем, Тоғролоҡ менән мөхәббәтеңде Бөйөк йыйындан мин йәшермәнем.
Тәнең һулып, ҡоро һөйәк ҡалғас, ғүмер ахырыңда ыңғырашырһың:
