23 Улар мине ямғырҙай көтөп алыр, Һүҙҙәремде яҙғы ямғыр һымаҡ йотор ине.
Минең һүҙем һәр саҡ һуңғы булды, Һүҙҙәрем уларға ысыҡ тамсыһылай тамды.
Йылмайыуым уларҙа өмөт уята, Яҡты йөҙөм күңелдәрен күтәрә торғайны.
Тәкәбберлек уларҙың муйындарында мәрйен һымаҡ, Залимлыҡҡа кейем һымаҡ төрөнгәндәр.
Батшаның нурлы ҡарашында тормош бар, уның илтифаты – яҙғы ләйсән.
Эстән генә: „Үҙ мәлендә ямғырын яуҙырған, Яҙын, көҙөн еребеҙҙе һуғарған, Уңыш йыйырға йыл һайын ваҡыт биргән Аллабыҙ Раббынан ҡурҡайыҡ“, – тимәне.
Әйҙәгеҙ, белем-тәжрибә туплап, Раббыны танып белергә ынтылайыҡ. Көн һайын таң атҡан һымаҡ, Уның килеүе ышаныслы. Ул ерҙе һуғарған шифалы ямғыр, Ҡойма ямғыр шикелле беҙгә килер».
Яҙғы мәлдә Раббынан ямғыр теләгеҙ. Йәшен болоттарын бар ҡылған, Кешеләргә мул итеп ямғыр биргән, Һәр кемдең баҫыуын йәшеллеккә күмгән Раббынан.