21 Улдары дан ҡаҙанғанмы – уны белмәҫ, Кәмселеккә төшкәндәрме – инде һиҙмәҫ.
Үҙ тәненән башҡа һыҙланыуҙы тоймаҫ, Бары үҙе өсөн генә йәне һыҡтар».
Юҡһа, ғүмерҙәре бөткәс, көндәренең ахыры килгәс, Ғаиләһендә уларҙың ни ҡайғыһы бар?
Бер аҙ үрләүҙәре булыр – юҡҡа сығырҙар, Башҡалар кеүек үк йығылырҙар, йыйып алынырҙар, Башаҡ кеүек ҡырҡылып төшөрҙәр.
Раббы Аллам, Һинең тиңдәшең юҡ! Беҙҙең өсөн мөғжизәләрең, ниәтең күп; Уларҙы аңлатмаҡ буламын да Әйтергә мәжбүрмен: «Иҫәбе-һаны юҡ».
Эшенең файҙаһын күрә, төндәрендә лә шәме һүнмәй;
Тереләр үләсәген белә, ә үлеләр бер нәмә лә белмәй, уларға башҡаса бер ниндәй әжер ҙә юҡ, сөнки улар тураһында иҫтәлек тә ҡалмай.
Ә бит Һин – беҙҙең Атабыҙ! Хатта Ибраһим беҙҙе танымаған, Исраил беҙҙең кемлегебеҙҙе белмәгән булһа ла, Атабыҙ Һинһең, йә Раббы, Әүәлдәрҙән бирле исемең Һинең – «Йолоп алыусыбыҙ беҙҙең».
Үлеп барған сағында, эргәһендә торған ҡатындар уға: – Ҡурҡма, улың тыуҙы, – тинеләр. Ләкин ул иғтибар итмәне, яуап та бирмәне.