15 खाना ओ य़ङ त़चिन्तुङुचिहिदा झारा पाङ्एनान राक प़चि खोन्कि रेन्याङ्सा मुचि। मोवात्नि त़च़नालो साङ्आछाङ खाना हेलाङ मुमा ऩतोक्नान।
देकिनालो खोक्कोसाआ मोचि य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ म़चिन्तुचिवा माआङ, मेन पाङ्एनान म़चिन्तुङुचि।
खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुचिन्माय़ङ अ़एनाकि म़नाचि दोम्तुदोचि। देकिनालो खोक्कोसाआ मोचि य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ म़चिन्तुचिवा माआङ, मेन पाङ्एनान म़चिन्तुङुचि।
खोन्कि झारा म़नाचि दोम्तुदोचि, खोन्किना मोचि अ़क्छा निएदा सेन्कासेन मुमा अ़पुक्ता, “ओ दि ओ? ओ ना अ़ऩङ्वा चिन्माय़ङ ए! ओसाआ ना पाङ्एनान अ़अ़त्पा पोप्ताओ लावाचिछाङ लोन्तानिन्नि लोचिहिदा मोचि म़काङ्याङ!”
खोन्कि झाराकापाङ दोम्तुदोचिकि “ओ दियाको य़ङ ए खा? ओसाआ ना सावाएनान्ओ पाङ्आ लोङुचिहिदा म़पोप्ताओ चाकावालावाचिछाङ म़लोन्खात्याङ!”नि अ़क्छा निएदा लोकालो म़मुवा।
खोन्ओसा साङ्आछाङ खो ऩङाऩछिरुन्ने, मेन खो अ़कोन्खा लाम्दा सेवाङ्नि बाइसानुम, खोन्किना खो अ़ङ्काएदा बान्ने। देकिनालो ब़ब़, निछाचिएनान म़बान निकिना अ़ङ्का खो हुङुङ्योङ।
हेवा कामुचि, झारा साम्भुङ्ओ अ़बुदा रेन्तानुम्च़म, खोन्ओसा निचिछाङ म़क़ने।
नुय़ङ्खान खालुसु, ग़रिदा खोन्कि मान्ग़रिदा चुम्सान्युङ्सान्चिन। हुङ्याङ्सा नुलोक चिन्याङ्सा यायोक प़चि, यासान्तुचि, खोन्कि राक प़चि।
ओ य़ङ अ़नुछ्या ओ। खोन्ओसा मोचि चात्लो रेन्तुचि खोन्कि मोचि अ़छ़ङ साकोङ्छ़ङ मुमा म़ऱने,
साङ चेप्नालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ खालुसिन्वा चेप्ने। काब़त निनाम्हाङ्आ प़माय़ङ्ओ सावालाम्पा ब़रुने। ओवात्नि झारा य़ङ्दा येसु ख्रिस्तलाम्पा निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ चोन्ने। तोक्पो सावा खोन्कि अ़चुऩङ्चोन्मा अ़धुन-अ़धुन्तारि खोक्कोसोओ लियुङ्ने। मोवात्निङा लिने!