19 खोन्कि खाना अ़ङ्का त़लोङा, “खोन्नालो देकि आन्कान निनाम्हाङ्आ लाहि म़पाक्याङ? देकिनालो खोक्कोसोओ अ़चुमित्चिऩङ्दा साङ्आ खोक्को छेक्मा अ़ऱ?”
म़नाओ अ़छा ना खोक्कोसोओ अ़तुक्वादा साम्कालिन्दा छाप्तावात्नि खात। मेन अ़चाअ़त्मादा छुक मो म़ना, साङ्आ म़नाओ अ़छा धान्तु। मो म़ना ना मान्लिओदे खोसोओ निम्पाङ अ़नुवाक लिसाओ।”
निनाम्हाङ्आ अ़मुवाओ अ़चुमित्चिऩङ्वात्नि खोन्कि आदेङ लिओ काचि सिन्मा अ़चुतायालाम्पा ओ येसु ख्रिस्त खानानिन ऩप़न्युङ्सिन। मेन खानानिन्आ निनाम्हाङ्ओ अ़य़ङ्हुप्वा मान्च़कादाचिओ अ़चुछुक्दा येसु त़पाक्तुम्प़म्च़म, खोन्कि मोचि खोक्को क्रुस्दा ख़न्सेत्त़मेत्तुम्च़म।
मेन खाना त़य़ङ, “अ़ङ्का अ़खेत्दा चोक्मान्चिन ऱङाने निकिना अ़खेत्चि म़ओराओ।”
म़सुवादाओदाङ्का ख्रिस्त म़खोन्तालोन्तानि खालुसुम्कानालो खानानिन्एदाङ्का खा-खाक्को देत्नि म़सुवादाओचि ऩखोन्निन्लोन्निन्नि य़ङ्मा त़ऱन?
मेन खाक्को अ़क्छा खासेन, “म़सुवादाओचि देत्नि म़लाखोन्लोन, खोन्कि मोचि दियाको अ़चुपोक्दा म़ता?”
साङ्छाङ चिन्माखाङ्मादा छुक्ओ ग़रि “निनाम्हाङ्लाम्पा अ़ङ्चिन्माखाङ्मा लिसाओ”नि अ़य़ङ्निन्ने। देकिनालो निनाम्हाङ्ओ अ़चुचिन्माखाङ्मा अ़अ़त्पालाम्पा अ़लिनिन, खोन्कि खोक्कोसाआछाङ खाक्कोछाङ म़ना ऩचिन्तुन्खान।
मेन अ़क्छा म़ना य़ङ्मा ऱ, “खानाएदा साकोङ्छ़ङ याक्याङ, अ़ङ्काएदा काचिचि। काचि मात्द़ङ्ओ आम्साकोङ्छ़ङ अ़ङ्का खाङ्मेत्ताङ, खोन्कि काचि मुङाकि अ़ङ्साकोङ्छ़ङ खाना खाङ्मेत्ना।”