11 देकिनालो छाप्तायुङ्सा, “हाङ्पा म़य़ङ्याङ, ‘देत्नि अ़ङ्का अ़ह़ङ मुङाङा, झारा तुम्प़छ़क अ़ङ्बुदा तोम्मादोत, खोन्कि झारा लेम्आ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ चोन्मादोत।’”
अ़ङ्का लोनानिन, साङ्आ म़नाचिओ अ़चुबुदा अ़ङ्का अ़लोक्ङा, अ़ङ्काछाङ मो निनाम्मादु कायुङ अ़ङ्पापाओ अ़चुबुदा मो लोउङ।
मो खाना “येसु अ़ङ्हाङ्पा”नि य़ङ्सा आम्दोआ त़लोउ खोन्कि निनाम्हाङ्आ खोक्को म़सुवादाओदाङ्का अ़खोन्तालोइसा निकिना आम्साकोङ्वादा साकोङ्छ़ङ त़मुनालो खाना ऩलेन।
खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुसोम्तुक्माआ निरावाचिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ अ़चोन्ने। साम्कालिन्दा ओवात्नि छाप्तायुङ्सा, “खोन्ओसा निरावाचिओ अ़चुरादा अ़ङ्का खानानिन चोन्नानिन, खोन्कि आम्नुओ ऩङ्दा साम्ऱङ लुङा।”
साङ्आ येसु निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा निकिना लोउ, मोएदा निनाम्हाङ म़युङ, खोन्कि मो निनाम्हाङ्एदा युङ।
देकिनालो हेन्खामादा ब़द्धेकापाङ काधान्चि झारादात्नि म़खारायुङ्सा, मोचिआ येसु ख्रिस्त अ़चुपोक्दा म़ताओनि ऩय़ङ्निन। मोवाको म़नाङा काधान खोन्कि ख्रिस्तओ अ़चुङेङ ओ।
खोन्किना मो चारकातात्माङ अ़ह़ङ साक्स़ङ्चि म़य़ङा, “मोवात्निङा लिने!” खोन्कि मो साम्योक ताङ्पाचि म़बोम्सान्चिन्कि अ़ब़क्ता।