12 खाना त़खाओ मो दस्कातात खुक्खाचि दस्कापाङ हाङ्चि ओ, मोचिआ हाङ्मुमा मान्पुङ्अ़युक। मेन मोचिआ मो साक्स़ङ्एनान अ़क कोम मो हाङ्मुमा पाङ अ़तोक।
खोन्किना अ़ङ्का ओवात्नि ऩलोवाङ, “हान्छाङ खाना ब़द्धे म़नाचि, रावाचि, य़ङ्चि खोन्कि हाङ्चिओ अ़चुतुक्वादा निनाम्हाङ्य़ङ खालुमाङादोत।”
खोन्किना निनाम्मादु नि बुन दारा, सात्कातात अ़ताङ, दस्कातात अ़खुक्खा खोन्कि अ़ताङ्दु सात्कातात ताङ्बोप्खा बोम्साङाओ अ़क्तात हालापाक्पाक्ओ अ़धिवा प़ दारा।
खोन्कि धियाङ्वामादाङ्का लोन्ताओ अ़क्तात साक्स़ङ अ़ङ्का खाङ, मोसोओ दस्कातात अ़खुक्खाचि खोन्कि सात्कातात अ़ताङ्चि म़याआङा। मोसोओ दस्कातात अ़खुक्खाचिदाङा दस्कातात ताङ्बोप्माचि म़याआङा, खोन्कि मोसोओ झारा अ़ताङ्दा निनाम्हाङ सुङ्माय़ङ ऩङ याआङा।
खाना त़खाचिओ मो दस्कातात खुक्खाचि खोन्कि मो साक्स़ङ्आ मो काचान्चामा ऩङाछिरु। मोचिआ मोएदा युङ्याङ्ओ झारा अ़ङाप्खात खोन्कि अ़दाप्म़ङ कालाङ्द़क अ़मु। मोचिआ मोसोओ अ़सा अ़चा खोन्कि मो मिआ अ़ह़त्खान।
मो दुखा प़याङ्ओ क़माआ अ़थाया म़एप्कि मोचि ओवात्नि म़य़ङ, “आनि! आनि खाना तोक्पो सहरा, खाना सावापोरिओ बेबिलोन! अ़क्दुदाङा आम्दन्दा खानाएदा छुक्ता।”
देकिनालो अ़क ग़रिदाङा झारा अ़फेक्वा मोसाआ लुक्तु।” झारा वाप्तेला कातुङ, वाप्तेलादा काकोन्चि, नावा कायाप्चि खोन्कि धियाङ्वामादा काचि कामुचाचि अ़थाया म़एवा,
खोन्किना मोचिआ अ़चुताङ्दु बाखा थुलि अ़पाआकि खाप्याङ्सा खोन्कि सोखा मुयाङ्सा ओवात्नि म़पारा, “चाअ़त्लो! चाअ़त्लो! मो तोक्पो सहरा! मो सहराओ चासुम्छेन्बिआ वाप्तेलाओ अ़हाङ्पाचि कातोक म़लिसायुङ्सा। अ़क ग़रिदाङा मो सहरा लुक्ताखारा।”