12 खोन्किना मो ह़वाङ्साआ निनाम्मादुङ्काओ ओवाको अ़क्तात अ़धिवाङ य़ङ अ़एनाचु, “ओदु थाङाचि!” खोन्कि मोचिओ अ़चुङेङ्चिआ म़खाङुचिहिदाङा मोचि निनाम्मादुत्नि य़वारिदा खाराचि।
मो कातोक म़ना सित्म़ङ्चि दुखा तोक्खादा खारा। मोदा चाअ़त्लो दुखा तोक्याङ्सा धात्नि खा-खाइसुहिदा अ़थादु अब्राहाम खोन्कि खोसोओ अ़च़क्दा युङाङाओ लाजरस खा।
खोन्कि ओन म़य़ङाचिआकि मोचिआ येसु अ़खाङाहिदाङा निनाम्मादुत्नि निनाम्हाङ्आ अ़थेन्ताखात्ता, खोन्कि माक्मुइवाआ दिप्तुखात्तुकि मोदाङ्का खोक्को मान्खाङ्अ़दा।
खोन्किना आन्कान साङ-साङ ह़ङिन्येन खोन्कि ओ हेन्खामादा अ़ह़ङ कायुङ्चि नाम्छ़ऱदु हाङ्पा तुप्सि मोचिएनान अ़क्नि माक्मुन्वादा च़क्नि म़थेन्खात। खोन्कि अ़धुन आन्कान हाङ्पाएनान युङिन।
मो मेत्छामाआ झारा रावाचि काकाराओ रोलाआ हाङ्काचि कामु अ़क्छा दुवाछा तोक्तु। मोसोओ अ़नुनु छा निनाम्हाङ्एदा थेन्ताखात्ता, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुहाङ्युङ्खादा युङ्सा।
साङ छो, खो अ़ङ्का अ़ङ्हाङ्मुखादा अ़ङ्काएनान युङ्मा प़ङ, देत्नि अ़ङ्का आप्पिछाङ छोसाङ खोन्कि अ़ङ्पापाएनान खोक्कोसोओ अ़चुहाङ्युङ्खादा युङ्ङाङा।
खोन्किना अ़ङ्का नि सेन्चि खाङ, खोन्कि अ़ङ्बुदा अ़क्तात लाप्तिखोप निनाम्मादु होराओ खाङ। अ़ङ्का बुया एनुङ्ओ य़ङ थुथुरिओवाको ऱङाङा, मो अ़ङ्काएनान ओवात्नि य़ङ्सा चेवाङाओ अ़ङ्का एनुङ, “ओदु थाङा, खोन्कि हान दिचि म़लिओ, मो अ़ङ्का खाङ्मेत्ना।”