6 खोन्कि अ़धुन-अ़धुन्तारि काह़ङ्युङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ्दा, निनाम्मा, हेन्खामा, धियाङ्वामा खोन्कि मोदा म़याक्याङ्ओ झारा सामाचि कामुन्पाएदा अ़क्तात किरे चो, “हान स़लेनि अ़लिनिन्नि!
अ़ङ्काङा अ़ह़ङ ओ। अ़ङ्का सुवाङ्दाङ्ओ, खानुम, अ़ङ्का अ़धुन-अ़धुन्तारिओ निम्पाङ ह़ङ्ङाङा। खोन्कि स़माओ खोन्कि सित्म़ङ दुखा तोक्खायुओ अ़होत्खाचि अ़ङ्काएदा म़युङ्याङ।
खोन्ओसा निनाम्मादु कायुङ्चि ओ, ऩङानुसानिन्चिन! मेन हेन्खामा खोन्कि धियाङ्वामा देम चाअ़त्लो त़लिचि! देकिनालो सैताना खानाचिएदा वेइसाधान्तायुङ्सा! खोसोओ अ़माइसुङ्कारायुङ्सा देकिनालो अ़ग़रि थुत्मेत्लो मुयाङ निकिना खोसाआ सिन्तुङु।”
सात्कातात्ओतात निनाम्हाङ काफाआ अ़खुङ ह़क्दा थोउ। खोन्किना निनाम्हाङ ब़क्खाखिम्ओ हाङ्युङ्खादाङ्का ओवात्नि य़ङाओ अ़क्तात अ़धिवा य़ङ लोन्ता, “हान लुक्ता।”
खोक्कोसाआ अ़ङ्का ऩलोवाङ, “हान चिआ। अ़ङ्का अल्फा खोन्कि ओमेगा ओ, अ़पुङ्चिपुक खोन्कि अ़लुक्मा अ़ङ्काङा ओ। वामित्मा कास़चि ह़ङ्म़ङ्ओ चाक्वा लित्खादाङ्का अ़ङ्का मोहाङा ओ प़ङ्च़ङ।
मोन्ग़रि मो चौबिस्कापाङ साम्योक ताङ्पाचि हाङ्युङ्खादा कायुङ्ओसो अ़चुबुदा म़बोम्नान्चिन, खोन्कि अ़धुन-अ़धुन्तारि काह़ङ अ़ब़क। मोचिओ आ-आप्पिओ अ़चुताङ्बोप्खा हाङ्युङ्खाओ अ़चुबुदा अ़युङ्कि ओवात्नि छाम म़लु:
“आन्काओ हाङ्पा खोन्कि निनाम्हाङ, खानानिन ऩङ्लोङ्मा, साया खोन्कि सावा लोक्मा त़खान्तिन्ओ त़मुन्येन, देकिनालो खानानिन्आङा झारा सामाचि त़मुयुम्च़मओ, खोन्कि आम्नुओ मिन्मावा मोचि म़लिसाओ खोन्कि म़मुयाओ।”
मो अ़ह़ङ साक्स़ङ्चिआ हाङ्युङ्खादा कायुङ खोक्को अ़धुन-अ़धुन्तारिओ अ़ह़ङ म़युङ्युङ, खोक्को ऩङ्लोङ्मा, साऩङ्वा, आलाङ अ़प़युङ,
खोन्किना मो झारा म़सेरुचिओचि अ़क्तातात ओमाङाओ तित म़प़चि, खोन्कि म़लोचि, “मोदा ब़द्धे खानानिन्वाङा निनाम्हाङ काब़क साकोङ्छ़ङ कामुचि म़युङ्याङ, खानानिन ऩसेरिन्वाङा म़नाचिआ मोचि म़सेरुचि। मोन्ग़रितारि खानानिन थुत्मेत्लो सावा तोम्सानिन।”