39 मेन येसुआ म़लोचि, “खो मान्छेक्दानुम। देकिनालो साङ्आ अ़ङ्ऩङ्दा सावापोरिओ काचि मु, खो च़क्नि अ़ङ्तुक्वादा अ़त्लो य़ङ अ़चेप्निन।
युहन्नाआ येसु लो, “काचिन्पो, आम्नुओ ऩङ्दा अ़क्छा म़नाआ चाकावालावाचि लोइसुङुचिओ आन्कान्का खाम्का, मेन आन्कान्का खो लोन्मा मान्प़दोम्का, देकिनालो खो आन्कान्एनान अ़क्नि मात्द़ङ्याङ।”
देकिनालो साङ आन्देङ्सालाप्पादा मात्द़ङ, खो आन्लिप्पाङा याक्याङ।
खोन्ओसा खानानिन्आ ओ य़ङ तुप्तानुम्नि अ़ङ्का मिन्ङा, निनाम्हाङ्ओ अ़चुलावालाम्पा काचेप साङ्आछाङ “येसु माङ्हिम्ने”नि अ़य़ङ्निन, खोन्कि सेङ्लावालाम्पा ओन्ङा “येसुङा हाङ्पा ओ”नि य़ङ्मा ऱ।
मेन अ़ङ्याम चाअ़त्लो क़म्तुङ खोन्कि ओ अ़ङ्हारुक मुङ। खोन्ओसा निचि नुय़ङ्खान खाएत्तुङ्च़ङ्नुछाङ अ़ङ्का आप्पि सिरिफाओ निम्पाङ अ़खान्ऩङ्लो अ़लिऩङ्ने।
अ़ताकावाने! मुलो य़ङ ओङा ओ, अ़अ़त्पा मिन्माआङाने माङ्लो अ़नुवाक मिन्माआङाने झाराकापाराआ ख्रिस्त खालुने।