10 खोन्किना खोचिआ मो य़ङ अ़चुकोङ्दाङा अ़युङ्सा, मेन खोचि-खोचिएदा “स़मादामादाङ्का लामाखोन्मालोन्मानिओसो अ़तुप्माय़ङ दि ओ निकिना सेन्कासेन मुमा अ़पुङ्सा।”
पत्रुस्आ खोक्को अ़चित ह्यात्नि खात्तुकि यासान्मा पुक्तु, “निनाम्हाङ्आ ओवात्नि ऩमुन्मिन्ने, हाङ्पो! खानानिन देम्खाछाङ ओवात्नि त़लिसिमिन्ने!”
खोन्किना खोचिआ येसु अ़सेना, “खोन्नालो देकि य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ बुया एलिया तामादोत्नि म़य़ङ्याङ?”
मेन अ़चुकाखेङ्पाचिआ खोक्को म़य़ङाओ य़ङ मान्तुप्अ़दा, खोन्कि मोसोओ अ़तुक्वादा खोक्को सेन्मा अ़चुक़माकारा।
खोचि भ़ऱदुङ्का म़धान्तान्यान्चिन्हिदा येसुआ अ़चुकाखेङ्पाचि “देम्खातारि म़नाओ अ़छा स़दाओदाङ्का अ़लानिन्खोन्निन्लोन्निन, मोन्तारि त़खाम्ओ य़ङ साङ्छाङ खामान्एत्दानुम्च़म”नि म़लोचि।
ओ य़ङ्चिओ अ़तुप्य़ङ खोक्कोसोओ अ़चुकाखेङ्पाचिआ बुया मान्तुप्अ़दा। मेन निनाम्हाङ्आ येसु साऩङ्वा अ़मेत्ताचिआकि ओन्ङा ओ य़ङ खोक्कोसोओ अ़चुतुक्वादा छाप्ताओ खोन्कि ओ काचि खोक्कोसोओ निम्पाङ मोचि आप्पिआ अ़मुवाओ निकिना अ़सिन्ता।
खो देम्कापाङ इपिक्युरि खोन्कि स्तोइकि तायाहाङ्पाचिएनान्छाङ दुम्तुसा। खोसाआ मोचि येसु म़खोन्तालोन्ताओसो अ़तुक्वादा खाएत्तुचिओसा “ओ याचेक्वा दे य़ङ्याङ?”नि अ़लोवा। निचि म़य़ङा, “खोसाआ नि म़नाचिओ अ़चुमाङ्चिओ अ़तुक्वादा आन्कान खाम़एत्याङ।”