26 खोन्कि येसुआ “तेन्दा मान्लावाङ्माङ खारा”नि लोयाङ्सा अ़खिम अ़छुत्ताखाइसा।
खोन्कि खोक्को साङ्ओ निकिना साङ्छाङ खामान्एत्दानुम्च़म्नि मोचि चाप्म़चेत्तुचि।
खोन्कि येसुआ मो अ़लोवा, “एनु खो, साङ्छाङ खामान्एत्दोचि! मेन खारा, खोन्कि आप्पि काब़क्पाएदा खाङ्मुसान्चिन, खोन्कि निनाम्हाङ्य़ङ खाकालु मोसाआ लोमाय़ङ्ओ छुक्दाम पाउ, खोन्कि म़नाचिओ निम्पाङ सालुम्स़ङ लिने।”
खोन्किना मोचि लासाखाखाचि। येसुआ मोचि चात्लो चाप्म़चेत्तुचि, “ओसोओ अ़तुक्वादा साङ्आछाङ अ़सिन्तुन्ने।”
येसुआ मोचि “ओ य़ङ साङ्छाङ खाएत्माइ मान्एत्दानुम्च़म!”नि चात्लो म़लोचि, खोन्किना छा दि-दि चामायु प़म़मेत्तुचि।
येसुआ “साङ्छाङ खामान्एत्दानुम्च़म”नि म़नाचि म़लोचि। मेन खोक्कोसाआ देम खामान्लुदानिन्नि म़लोचि, खोन्ङा च़लोक म़नाचिआ मोसोओ अ़तुक्वादा राक्एनान खाअ़लुसा।
येसुआ मो दोप्म़क म़नाओ अ़छुक्दा अ़क़क्ताकि तेन्दाङ्का बुङ्खाया अ़लोत्ता। खोन्कि मो म़नाओ अ़म़क्दा अ़थुक्ता, खोन्कि अ़चुछुक मोएदा अ़युङ्सा, खोन्कि येसुआ खो अ़सेना, “दि खाना दि-दि त़खाङु?”
खोन्किना येसुआ मो म़नाओ अ़म़क्दा अ़चुछुक अ़लासायुङ्सा, खोन्कि मो म़नाआ नुलोक खा, खोन्कि खो लामाखाखाङ्मा रुवा, खोन्कि खोसाआ झारा नुलोक खाचि।