23 येसुआ मो दोप्म़क म़नाओ अ़छुक्दा अ़क़क्ताकि तेन्दाङ्का बुङ्खाया अ़लोत्ता। खोन्कि मो म़नाओ अ़म़क्दा अ़थुक्ता, खोन्कि अ़चुछुक मोएदा अ़युङ्सा, खोन्कि येसुआ खो अ़सेना, “दि खाना दि-दि त़खाङु?”
खोन्कि अ़साकोङ्वाहुत्याङ्काङा खोक्को लो, “अ़चुप्पो अ़ङ्मेत्छाछा छा तुक्कि स़मादामा मुयाङ। बानानिन्कि मोएदा आम्नुओ छुक युक्निप़नि, खोन्ओसा मो नुकि ह़ङ्ने।”
येसुआ मो म़ना मुक्लादाङ्का सुकुलादा अ़खात्ताकिना खोसोओ अ़नाबाक्दा अ़चुछुक कुसिप अ़पाआ, खोन्किना येसुआ अ़चुछुक्कुसिप्दा अ़थुक्ताकि खोसोओ अ़लेम अ़नोप्तापुवा।
खोन्कि मो म़ना धात्नि खाचोवाकि य़ङा, “अ़ङ्का म़नाचि खाङ्च़ङ, मोचि ह्यात्नि-ओह्यात्नि म़कोन्याङ्ओ स़ङ्ताङ्चिवा म़कात्याङ।”
खोन्कि येसुआ “तेन्दा मान्लावाङ्माङ खारा”नि लोयाङ्सा अ़खिम अ़छुत्ताखाइसा।
मुकुधुम्आ मो थाङाछाओ अ़छुक्दा क़क्तुखात्तुकि सुकुलादा सेनु, “खाना अ़ङ्का लोमादोत्याङ्ओ य़ङ दि ओ?”
सावल बाखादाङ्का पुवालोन्ता, मेन अ़म़क होउहिदा खो खाङामान्खाङ। खोन्ओसा म़नाचिआ खोसोओ अ़छुक्दा अ़क़क्ताकि दमस्कस्दा अ़खात्ता।
ओ य़ङ्छ़ङ मोचिओ अ़चुसुन्तुम्चिएनान अ़ङ्का मुङ ओ य़ङ्छ़ङ्वात्नि अ़लिनिन, मोन्ग़रि अ़ङ्का मोचि अ़चुछुक्दा क़क्तुङ्च़ङ खोन्कि मिस्र हेन्कोप्दाङ्का तित्तुङ्बात्तुङ्च़ङ्ओ। मोचि अ़ङ्य़ङ्छ़ङ मान्काङ्चि, खोन्ओसा अ़ङ्का मोचि मान्खाङ्ङाच़ङ।
खोन्ओसा कातोक लिमा मिआ हेङ्माय़ङ हाराक्वा, खोन्कि आम्कालाङ्द़क्ओ लेजो दिप्मा निम्पाङ ओम्याङ्ओ तित खोन्कि खाना खाङ्मा त़ऱने निकिना आम्म़क्दा पाक्मा ओक्तो, अ़ङ्काएदाङ्का खित्माछाङ खाना यायोक प़ना।