2 खोन्कि खा-खाक्को येसुओ अ़चुकाखेङ्पाचिआ मान्सेङ्याङ्ओ माङ्लो अ़चुछुक वामान्स़माङ चा म़चाङाओ मोचिआ म़खाचि।
“देकि आम्नुओ काखेङ्पाचिआ आन्सुन्तुम्चिआ अ़मुवाताराओ अ़चुथाप्स़ङ ऩमुन्योन? देकिनालो मोचि चा-चामा बुया अ़चुछुक वाऩस़न।”
खोन्किना फरिसिचि खोन्कि अ़य़ङ्हुप काचिन्पाचिआ येसु अ़सेना, “देकि आम्नुओ काखेङ्पाचिआ आन्सुन्तुम्चिआ अ़मुवाताराओ अ़चुथाप्स़ङ्वा ऩच़निनिन, मेन अ़सेङ्निनिन्ओ अ़चुछुक्आ चा म़चा?”
मेन चा चामा बुया येसुआ अ़चुछुक वामान्स़दोओ खाकि मो फरिसि दोम्तुदो।
खोन्कि खोसाआ मोचि लोचि, “अ़क्छा यहुदिआ ओवात्नि निरावाचिएनान यावा मुमा खोन्कि अ़चुखिम्दा वाङ्मा आन्काओ य़ङ्हुप्ओ अ़देङ्सालाप्पा ओ निकिना खानानिन्आ नुलोक त़सिन्तुम्योम। मेन निनाम्हाङ्आ साङ्छाङ अ़सेङ्निनिन्ओनि अ़मित्तिमिन निकिना अ़ङ्का खाङ्ऩमेत्ताङ्युङ्साङ।
मेन अ़ङ्का लासुङ्लोङ, ‘नुमाइ अ़नुनिन, हाङ्पो! अ़सेङ्निनिन्ओ खोन्कि पोप्ताओ अ़ङ्का देम्खाछाङ मान्चायुक्ङा।’
अ़ङ्का सिन्तुङ्योङ खोन्कि हाङ्पा येसुआ अ़ङ्का अ़छ़ङ ऩमुवाङ्युङ्साङ, खाक्कोछाङ चामायु आप्पि अ़पोप्निन, मेन साङ्आ मो पोप्ताओनि मित्तुनालो मोसोओ निम्पाङ मो पोप्ओङा लि।
खानानिन मित्तानुम, निनाम्हाङ्ओ अ़चुछा अ़लाङ्थेम भेन्यु कानेप्चि, खाक्को ह़आ म़सेङ खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ्छ़ङ अ़छ़ङ मु, मो ख्रिस्तओ अ़चुह़ दिसुवा मान्मित्कादा खोन्कि सोमाकातुक सेङ्लावा कासुङ्चिआ देम चात्लो दन्दा अ़तोक?
थुबाछाओ ह़ङ्म़ङ्ओ छाप्लाखादा अ़चुऩङ म़छाप्ताओचि मोदा वाङ्मा म़ऱ, मेन म़पोप्ताओचि, चिप्माकात्तुओचि खोन्कि सोज्जे काचेप्चि मोदा वाङ्मा ऱमाइऩऱनिन।