17 ओ अ़एनाकि येसुआ मोचि म़लोचि, “म़नुयाङ्ओ म़नाचि ओक्तोकामेत अ़दोत्निन, मेन कातुक्चि ओन्ङा दोत। अ़ङ्का साम्योक्मिचि माआङ, मेन हेवामिचि बुत्सि ताङ्ओ।”
चाप्चेत्तानिन्चिन, खानानिन्आ ओ अ़चुप्पाचिदाङ्का अ़क्छाछाङ अ़काचि मात्द़ङ्ओनि मान्मित्दानुम्च़म। देकिनालो अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, निनाम्मादु मोचिओ अ़चुकाफाचि अ़धुन निनाम्मादुओ अ़ङ्पापाओ अ़चुबुदा म़युङ्याङ।
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, मोवात्निङा अ़हेवादाङ्का काला अ़क्छा हेवामिओ निकि निनाम्हाङ काफाचिओ अ़चुऩङानु।”
मेन अ़कुम्पाछाआ अ़पा ओवात्नि लो, ‘खानुम! ओन्कादोङ्तारि अ़ङ्का आम्नुओ निकि काचि मुङाङा खोन्कि खानानिन्आ त़लोनिओ झारा य़ङ्चि मुङ्युङ्सुङ्च़ङ। मेन खानानिन्आ अ़ङ्का देम्खाछाङ अ़ङ्यावाचिएनान खाबाचा चामा अ़क्तात मेनेत्छाछाङ मान्प़त़दानि।
अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, मोवात्निङा हेवादाङ्का लामा अ़दोत्निन्ओ उनान्सयेकापाङ साम्योक्मिचिएदाङ्का हेवादाङ्का काला अ़क्छा हेवामिओ निकि निनाम्मादु झारासोओ ब़द्धे अ़चुऩङानु।”
खोन्कि येसुआ म़लोचि, “खानानिन म़नाचिओ अ़चुबुदा आप्पि निनाम्हाङ्ओ अ़मिन्मावा काच़वात्नि खाङ्त़मुसिन्चिन, मेन निनाम्हाङ्आ आम्नुओ साकोङ्वा अ़सिन्याङ। म़नाचिआ दि तोक्पोनि अ़मित, मो निनाम्हाङ्आ अ़चुचिप्मा अ़कात।
अ़ङ्का म़नाओ अ़छा ना म़माखाराओचि लाम्सि खोन्कि लेइसि ताङ्ओ।”
मोचिआ खो अ़लासालोवा, “खाना ना अ़नुछ्याङा हेवादा त़लिसाओ, खोन्कि दि खाना आन्कान्का चिन्मा त़लाप्निङ्नि ओ?” खोन्किना मोचिआ मो यावायोक्खिम्दाङ्का बुङ्खाया अ़लोइसाखाइसा।
ओ य़ङ अ़एनाकि खोक्कोसोओ अ़चुच़क्दा कायुङ खा-खाक्को फरिसिचिआ खोक्को अ़सेना, “दि आन्कान्काछाङ दोप्म़क्चि ओ?”
यहुदिचि खोन्कि ग्रिक्चि अ़चुहेवादाङ्का निनाम्हाङ्एदा लामादोत, खोन्कि आन्हाङ्पा येसुएदा साकोङ्छ़ङ मुमादोत्निओसो अ़तुक्वादा अ़ङ्का खालुसुङ्युङ्सुङ।
बुया दमस्कस्दा कायुङ यहुदिचि खोन्कि यरुसलेम्दाओचि खोन्कि झारा यहुदियादाओचि खोन्कि निरावाचिआछाङ ‘हेवा मुमा छिरानुम्कि निनाम्हाङ्एदा लासानिन, खोन्कि हेवादाङ्का त़लासिन्ओ आम्नुओ अ़नुवाक काचिचिलाम्पा खाङ्मुसानुम।’ निकिना अ़ङ्का म़नाचि खाएत्तुङ्च़ङ।
झाराकापाराओ आन्हेवादाङ्का आन्कान फोङ्सि, आन्कान सेङ्सि, खोन्कि अ़नुवाक काचि मुमा कास़ आप्पिओ अ़चुम़ना मुसि येसु ख्रिस्तआ आन्को निकि अ़चुह़ङ्म़ङ म़पुवा।