11 “अ़ङ्का खाना लोना, पुवालोन्ता, खोन्कि आम्थ़ङ्खा ओक्तुकि खारा!”
येसु अ़चुसोम्तुक्माआ भेप्तु, खोन्कि अ़चुछुक अ़फेसाकि खो अ़नोप्ता, खोन्कि अ़लोवा, “अ़ङ्का मिन्ङाङा, खाना नुवालावा!”
मेन म़नाओ अ़छाएदा हेन्खामादा हेवाचि लेत्मा पाङ युङ्याङ निकिना खानानिन्आ सिन्मादोत।” खोन्किना येसुआ ख़न्माखात्मा सारिमाआ लाउओ म़ना अ़लोवा,
खोन्कि खो पुवालोन्ता, खोन्कि च़क्नि अ़थ़ङ्खा ओक्तुकि मोचि झारासोओ अ़चुबुदाङ्का खारालावा, मो य़ङ्आ मोचि झारा दोम्तुदोचि खोन्कि “आन्कान देम्खाछाङ ओवाको ना मान्खाङ्युक्तिन्ओ!”नि य़ङ्याङ्सा मोचिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुओ ऩङ अ़चोन्ता।
ह़ङ्म़ङ काप़ लावाङा ओ! मेन पोक्आ दित्छाङ ओवाको काचि मुमा अ़ऱन। खाक्को य़ङ अ़ङ्का खानानिन्एदा चेउङ, मो निनाम्हाङ लावादाङ्का ओ, खोन्कि मो य़ङ्आ अ़धुन्ओ ह़ङ्म़ङ प़।