13 खोन्कि खोचि लासाखाराचिकि नि अ़चुकाखेङ्चि खाअ़एत्ताचुचिन, मेन अ़चुकाखेङ्चिआ खोचिओ अ़चुय़ङ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
मोचिआ खोक्को अ़खाकि खोक्कोएदा म़बोम्सान्चिन, मेन देम्कापाङ्आ मान्केङ अ़मुवा।
मेन खोचिआ येसु म़ह़ङालोन्ताओ, खोन्कि मरियम्आ खाचिउओ अ़एनाकि खोचिआ मो य़ङ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
आदेङ एघारकापाङ अ़चुकाखेङ्पाचि चा चासि म़युङाङाहिदा खोचिएदा येसु खाङ्म़मुसान्चिन। खोन्कि खोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ मान्मुदामा खोन्कि अ़चुओ ऱफोक्वादा मोचि याम़सान्तुचि, देकिनालो खोक्को म़खोन्तालोन्ताओ काखाङ्चिओ अ़चुय़ङ्छाङ मोचिआ साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
मेन अब्राहाम्आ लो, ‘मोसा खोन्कि निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचिओ अ़चुय़ङ मो आम्द़क्छाबुवाचिआ ऩएनुन्नालो ना सुवादाओदाङ्का खाक्को खोन्लोन्नुछाङ मोचिआ ऩकित्तुन।’”
मेन मोचिआ ओ य़ङ सोज्जेओनि अ़मित्ताकि साकोङ्छ़ङ मान्मुअ़दा।
खोन्किना मोचिआ अ़चुऩङानुमाआ खोन्कि दोम्मादामाआ साकोङ्छ़ङ मुमा मान्ऱअ़दाहिदा खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “दि खानानिन्एदा अ़क्चिलोक चामायु युङ्याङ?”
खोन्ओसा नि काखेङ्पाचिआ मो अ़लोवा, “आन्कान्का हाङ्पा खाम्का।” मेन खोसाआ मोचि लोचि, “अ़ङ्का खोक्कोसोओ अ़चुछुक्दा पेरेक्ओ थुपि अ़खाङ्ऩङ, खोन्कि मोदा अ़ङ्छुक कुसिप अ़पाक्ऩङ, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुहेबेक्दा अ़ङ्छुक्आ अ़नोप्ऩङ्तारि अ़ङ्का साकोङ्छ़ङ अ़मुऩङ।”
खोन्किना एप्मादा बुया कातादि काखेङ्पाछाङ वाङाकि मो खोसाआ खाकिना साकोङ्छ़ङ मु।