7 देकिनालो मान्तोक्कादाचि ना खानानिन्एनान अ़धुन म़युङ्युङ, खोन्कि खानानिन मोचि देम्खा फामा त़स़न, मोन्ग़रि फामा त़ऱम्च़म! मेन अ़ङ्का ना खानानिन्एनान अ़धुन अ़युङ्ऩङ।
देकिनालो मान्तोक्कादाचि ना खानानिन्एनान अ़धुन म़युङ्युङ, मेन अ़ङ्का ना खानानिन्एनान अ़धुन अ़युङ्ऩङ!
मेन येसुआ म़लोचि, “मो देत्छाङ मान्लोदानुम! खानानिन ओ मेत्छामा देकि दुखा त़प़म्योम? ओसाआ ना अ़ङ्को निम्पाङ अ़क्तात अ़नुवाक काचि मुयुङ्सु।
अ़चुप्पो छाचिओ, अ़क्ग़रि अ़ङ्का खानानिन्एनान युङ्ङा! खानानिन्आ अ़ङ्का त़लाम्ङाऩङ, खोन्कि देत्नि अ़ङ्का यहुदि बुसुवाचि लोङ्च़ङ, हान खानानिन्छाङ अ़ङ्का लोनानिन, ‘खादा अ़ङ्का खात्ङाङा, खानानिन तामा त़ऱन्मिन।’
अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदाङ्का ताङ्किना हेन्खामादा ताङ्युङ्साङ, खोन्कि अ़ङ्का हेन्खामा छिरुङ्दाङ्कि अ़ङ्पापाएदु लाङाखात्ङाङा।”
हान अ़ङ्का काछुत्एदा खात्ङाङा, मेन ‘खानानिन खादा त़खारिन्येन?’निकिना खानानिन साङ्आछाङ अ़ङ्का त़सेन्ऩङ्ऩम़ङ।
अ़ङ्का हान हेन्खामादा ब़द्धे अ़युङ्ऩङ, मेन ओचि ना हेन्खामादा म़युङ। अ़ङ्का खानानिन्एदा ताङाङा। त़सेङिन्येन्ओ आपो, खानानिन्आ त़प़निओ म़नाचि आम्नुओ सावाआ रात्तानुम्च़म, खोन्कि आन्कान्वात्निङा मोचिछाङ अ़क्तात म़लिने।
येसु ओन्ग़रि निनाम्मादु म़युङ्याङ। खोन्कि निनाम्हाङ्आ झारा सामाचि अ़ऩङ्वा अ़मुकि ओन्ङा खोक्को म़य़। मो य़ङ आराङ्राङ निनाम्हाङ्आ म़सेङ्याङ्ओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचिलाम्पा म़चेवायुङ्सा।
निछा ओ, खानाआ सोमात़तुक्तुचिओसा ब़द्धे अ़ङ्ऩङानुवायुङ्सा खोन्कि ब़द्धे अ़ङ्सोम सुवायुङ्सा, देकिनालो खानाआ निनाम्हाङ्ओ अ़म़नाचिओ अ़चुसाकोङ्वा चानुलो त़मेत्तुप़युङ्सुचि।