68 मेन पत्रुस्आ खोक्को ओवात्नि य़ङ्याङ्सा अ़ऩङाछिरु, “खाना दिसोओ अ़तुक्वादा त़चेप्याङ्ओ, अ़ङ्का अ़सिन्ऩङ खोन्कि अ़तुप्ऩङ।” खोन्किना खो बुङ्खादाओ लोन्खा लाम्दा खारा।
पत्रुस्आ अ़थायाङ्काङा मुलो काब़क्पाओ अ़बुक्लुङ्दातारि खोक्कोसोओ अ़चुदेङ-देङ त़ङ्तुखात्तु, खोन्कि खो रात्खामिचिएनान मि च़क्दा काङ्नान्चिन्सा युङाङा।
मो हारुक्माआ मोदा पत्रुस खा, खोन्कि खाकाखाङ्चि लामालोमा पुक्तुचि, “ओ म़ना मोचिएदाओ अ़क्छा ओ!”
मेन पत्रुस्आ लासुऩङाछिरु। अ़क्दुकि मोदा खाकाखाङ्चिआ पत्रुस अ़लासालोवा, “अ़नुछ्या खाना मोचिएदाओ अ़क्छा ओ, देकिनालो खाना गालिलि ओ।”
खोन्कि मोन्ग़रिङा ह्वादुओदु वापापा ओक्ता, खोन्किना येसुआ अ़लोवाओ य़ङ पत्रुस्आ मित्तुतोक्तु, “वापापा ह्वादुओदु ओक्मा बुया खाना अ़ङ्का सुम्कादुतारि ऩङात़छित्ङा।” खोन्कि खो घुक्स़क्नि खावा।