17 मोन्ग़रि बुक्खुन्दि मेत्छामाचि, खोन्कि उन्दादाओ नुनु नुवासि कादुङ छामाचि देम चाअ़त्लो म़लि!
खोन्कि मोचिआ येसु अ़लोवा, “त़एनुम्योम, ओचि दे म़य़ङ्याङ?” खोन्कि येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “उवा, एनुङ्योङ! दि खानानिन्आ साम्कालिन्दा मान्खिप्त़युक्तुम? ओवात्नि य़ङ्याङ, ‘छाचि खोन्कि ओम्पिवा कादुङ नुनुचिओ अ़चुदोलाम्पा, खानानिन्आ झारा ऩङ्चोन्मा त़लोइसुम्युङ्सुम।’”
साङ व़क्दा युङ्याङ, मो अ़बोप्खु लासिछाङ अ़लानिन्खात्निन्ने।
चुङ्हिप्दा ओवात्नि अ़लिनिन्ने निकिना खानानिन निनाम्हाङ्एदा यामारानिन।
मो लेन ता, मोन्ग़रि बुक्खुन्दि मेत्छामाचि, खोन्कि उन्दादाओ नुनु नुवासि कादुङ छामाचि देम चाअ़त्लो म़लि! देकिनालो हेन्खामादा अ़धिवाङ दुखा ताकि यहुदि रावाचिएदा ब़द्धे निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ कात।
देकिनालो मोवाको लेन्चि म़ता, मोन्हिदा म़नाचि म़य़ङ, ‘छा मान्तोक्कादा मेत्छामाचि खोन्कि बुक मान्खुन्कादा साकोङ्वाचि खोन्किना नुवासि मान्दुङ्कादामा मेत्छामाचि आलाङ्मिओ!’