3 मेन मोचिआ खो अ़लावाकि अ़ब़ङ्सा खोन्कि खो मोहाङा अ़लासाखाइसा।
मो धिखाहुप्दाङ्का अ़क्छा कनानि मेत्छामा खोक्कोएदा ताकि लो, “हाङ्पो, दाउद्ओ अ़छा, अ़ङ्का सोमायोक्नि! अ़ङ्छा मेत्छाछा छा चाकावालावाआ चाअ़त्लो दुखा प़ङु।”
अङ्गुरा तुमाओ ग़रि खोसाआ अ़क्छा अ़हारुक अङ्गुराओ अ़क्चिलोक अ़लोक लासि अ़व़क काचात्चिएदा छुत्तु।
खोन्किना व़क्ओ अ़हाङ्पाआ नि अ़हारुक खोचिएदा छुत्तु, मेन मोछाङ खोचिआ अ़ताङ्दा अ़ब़ङ्साकि अ़साया अ़पेप्ता।
आम्नुओ सुन्तुम्चिआ दुखा मान्प़म़दोचिओ निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि साङ्छाङ मात्द़ङ्चि। आम्नुओ सुन्तुम्चिआ साम्योक्मि म़ना मसिह म़ताङाओ अ़तुक्वादा निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि झारा म़सेरुचि। आइमित खानानिन खोक्को मसिह साकोङ्छ़ङ्दा त़धान्तुम, खोन्कि त़सेरुम।
मो यहुदिचिआङा हाङ्पा येसु ख्रिस्त खोन्कि निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुचि म़सेरुचि, खोन्कि आन्कान्का ऩऱसिन्का। खोन्कि मोचि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङाछिरालो म़चुवा, खोन्कि झारा म़नाचि फित्चि म़मेत्तुचि।