49 येसु म़एवादिसा खोन्कि म़लोचि, “खो बुत्तानुम!” खोन्किना मोचिआ मो दोप्म़क म़ना अ़बुत्ता, खोन्कि अ़लोवा, “आम्राक पोइसु! पुवालोन्ता! येसुआ खाना ऩबुत्याङ।”
अ़क्चित्कापाङ म़नाचिआ ख़न्माखात्मा सारिमाआ लाउओ अ़क्छा म़ना अ़इम्खाएनान खोक्कोएदा अ़खुयातारा। येसुआ मोचिओ अ़चुसाकोङ्छ़ङ अ़खाकि ख़न्माखात्मा सारिमाआ लाउओ म़ना अ़लोवा, “अ़ङ्छाओ, राक मुवा! अ़ङ्का आम्हेवाचि लेत्नायुङ्ना।”
बारतिमैआ अ़बोक्खु वेत्तुखाइसुकिना तान्तालोन्ता, खोन्कि येसुएदा ता।
येसु म़एवादिसा, खोन्कि “मो म़ना अ़ङ्काएदा बात्तानुम”नि अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचि। मो म़ना येसुओ अ़चुच़क्दा ता, खोन्कि येसुआ अ़सेना,
ओन य़ङाचिआकि मो लासाखारा, खोन्कि अ़निछा मरियम बुत्तुकि सुकुलादा लो, “काचिन्पा म़तादिसा, खोन्कि खाना ऩबुत्याङ।”
खोन्ओसा खोक्को सोमाकातुक खोन्कि सोम्कुवा मुमायु मुलो काब़क्पा म़लिसाकि निनाम्हाङ अ़ब़क्ने निकिना झारा य़ङ्चिदा अ़चुनिछाचिवात्नि लिमादोरा। मोवात्नि म़लिसाकिना खोक्को म़नाचिओ अ़चुहेवाचि लेत्मा हेन्खोक्वा काप़ म़लिसा।
आन्काओ मुलो काब़क्पा आन्माऱदामाचिदा सोमामान्तुक्कादा ऩमुनिनिन। मेन आन्कान्वात्नि खोक्को झारा य़ङ्दा हेवादा धान्मा अ़लाप्ताहिदाछाङ खोक्को हेवादा मान्धान्दान्चिन।