8 मेन कप्तानाआ लासुलो, “हाङ्पो, अ़ङ्खिम्दा खानानिन वाक्मा अ़खान्ङाओ अ़ङ्का अ़मुऩङ्ऩङ। मेन खानानिन्आ ‘नुवाखारा!’नि लोनिप़नि खोन्कि अ़ङ्हारुक नुखात।
अ़ङ्का ना खानानिन आम्नुओ हेवादाङ्का त़लासिन्ओ बुन्ओ निम्पाङ चाक्वाआ बप्तिस्मा प़नानिन, मेन अ़ङ्कादाङ्का आदेङ काता अ़ङ्कादाङ्का च़लोक सावापोरिओ म़मुयाङ, खोक्कोसोओ अ़चुफेङ्ता खुन्माछाङ अ़ङ्का अ़खान्ऩङ। खोक्कोसाआ खानानिन सेङ्लावाआ खोन्कि मिआ बप्तिस्मा ऩप़न।
मेन युहन्नाआ ओवात्नि य़ङ्सा खोक्को छेक्मा लाप्तु, “मेन अ़ङ्काए खानानिन्एदाङ्का बप्तिस्मा लोक्मादोत, देकि खानानिन अ़ङ्काएदा त़तान्ओ?”
खोक्कोसाआ अ़चुछुक अ़फेसाकि खो अ़नोप्ता खोन्कि अ़लोवा, “अ़ङ्का मिन्ङाङा, खाना नुवालावा!” खोन्कि मोन्ग़रिङा खोसोओ अ़क़माधामा सारिमादाङ्का नुवाखारा।
येसुआ खो अ़लोवा, “अ़ङ्का खात्ङाकि मो नुसुङ।”
अ़ङ्का सिन्तुङ्योङ देकिनालो अ़ङ्का आप्पिछाङ अ़ङ्छोङ्दुओ पाङ्यिचिओ अ़चुपाङ्दा याक्ङाङा, खोन्कि अ़ङ्पाङ्दा रात्खामिचि म़याक्याङ। अ़ङ्का अ़क्छा ‘खारा!’नि लोङ, खोन्कि मो खात, नि ‘बाना!’नि लोङ खोन्कि मो बान। अ़ङ्का अ़ङ्हारुक, ‘ओ मु!’नि लोङ, खोन्कि खोसाआ मो मु।”
हान्दाङ्का अ़ङ्का आम्नुओ छानि लोमाङा अ़खान्ऩङ। मेन अ़ङ्का अ़क्छा आम्नुओ काफाचिवात्निओ काचि कामु मुवाङ्ऩङ।’
अ़छाआ अ़पा लो, ‘आपो, अ़ङ्का निनाम्हाङ खोन्कि आम्नुओ देङ्सालाप्पादा हेवा मुङ्युङ्सुङ। हान्दाङ्का अ़ङ्का आम्नुओ छानि लोमाङा अ़खान्ऩङ।’
ओ खाकि सिमोन पत्रुस्आ येसुओ अ़चुलाङ्दा बोम्सान्चिन्कि “हाङ्पो! अ़ङ्काएदाङ्का अ़थाया खारानिन। देकिनालो अ़ङ्का हेवामि ओ”नि य़ङा।
अ़ङ्कादाङ्का आदेङ काता खोक्कोङा ओ। खोक्कोसोओ अ़चुफेङ्ताओ अ़छुम्खाचि हुत्माछाङ अ़ङ्का अ़खान्ऩङ।”