Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




मत्‍ति 5:22 - बान्‍तावा राई

22 मेन अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, साङ्‌आ अ़बुवा-निछाचि अ़माइसुङ कात्‍तु, मो छ़ङ्‌छेन्‍मादा छुक। खोन्‍कि साङ्‌आ अ़द़क्‍छाचि सुङुचि, मो धियायोक्‍खाआ दन्‍दा प़। खोन्‍कि साङ्‌आ अ़बुवा-निछाचि ‘खाना खामान्‍सिन’नि लो, मो क़माकात्‍तुओ सित्‍म़ङ दुखा तोक्‍खा मिदा छुक।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




मत्‍ति 5:22
93 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

मेन म़नाचिदाङ्‌का खानानिन चाप्‍चेत्‍तानिन्‍चिन, देकिनालो म़नाचिआ खानानिन छ़ङ्‌छेन्‍खाचिदा ऩखात्‍तिन, खोन्‍कि मोचिआ अ़चुओ यावायोक्‍खिम्‌चिदा खानानिन य़हुप ऩपाक्‍तिन।


पोक ओन्‍ङा कासेत्‍चिदाङ्‌का मान्‍क़दानिन, देकिनालो मोचिआ लावा सेत्‍मा ऩऱन। मेन लावा खोन्‍कि पोक ह्‍वातात्‍माङ मिराक्‌यु कालुक्‌एदा क़सानिन।


मेन ओ अ़एनाकि फरिसिचि म़य़ङा, “ओ म़नाआ चाकावालावाचिओ अ़चुहाङ बालजिबुल्‌ओ अ़सावालाम्‍पा चाकावालावाचि लोइसुङुचि।”


पत्रुस चेवाङाहिदाङा, छोक्‍छोक्‍छोक्‌वाओ य़वारिआ मोचि भुक्‍तुखात्‍तुचि, खोन्‍कि मो य़वारिदाङ्‌का अ़क्‌तात य़ङ ता, “ओक्‍को सोमातुक्‍तुङ्‌योङ्‌ओ अ़ङ्‌छा ओ, खोक्‍कोएदा च़लोक अ़ङ्‌ऩङानुवायुङ्‌सा। खोक्‍कोसाआ ऩलोन्‌ओ एनानुम!”


मोन्‍ग़रि खोक्‍कोएदा ताकि पत्रुस्‌आ सेनु, “हाङ्‌पो, अ़ङ्‌निछाआ अ़ङ्‌देङ्‌सालाप्‍पादा देम्‍कादु हेवा मुतारि अ़ङ्‌का मो लेत्‍माप़मा? दि सात्‌कादुतारि?”


खानानिन आम्‍नुओ द़क्‍छा आम्‍नुओ साकोङ्‌वाहुत्‌दाङ्‌का त़लेत्‍तिमिन्‌नालो अ़ङ्‌पापा निनाम्‍हाङ्‌आछाङ खानानिन झारा मोत्‍निङा ऩमुन।”


अ़चाअ़त्‍मादा त़छुक्‍तिन खानानिन य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाचि खोन्‍कि फरिसिचि ओ! खानानिन कोङ्‌क़त्‌वाचि ओ! देकिनालो खानानिन अ़क्‍छा आम्‍नुओ साम्‌योक्‌दा तात्‍मा धियाङ्‌वामा खोन्‍कि थाम्‍पुक त़कोत्‍तुम, खोन्‍कि मो आम्‍नुओ साम्‌योक्‌दा ताकि मो खानानिन्‌एदाङ्‌का ह्‍वास़रो सित्‍म़ङ्‌चि दुखा तोक्‍खादा छुक्‍मा खान्‍तुओ त़मुम।


खानानिन प़चि ओ! अ़छ़क्‌एनान्‌ओ प़ओ अ़छाचि, खानानिन सित्‍म़ङ दुखातोक्‍खादाओ दन्‍दादाङ्‌का देत्‍नि त़लेरिन?


खोन्‍किना खोक्‍कोसाआ अ़चुओ बेङ्‌साङ्‌लिप्‍पाओ म़नाचि म़लोचि, ‘माङ्‌हिम्‍माय़ङ म़नाचि ओ! अ़ङ्‌काएदाङ्‌का माङ्‌सानिन। सैताना खोन्‍कि मोसोओ अ़काफाचिओ निम्‍पाङ चुम्‍सायुङ्‌साओ अ़लुक्‍निन्‌ओ मिदा खारानिन।


हान मुलो काब़क्‍पाचि खोन्‍कि झारा धियायोक्‍खादाओचिआ येसु स़मा दन्‍दा प़मा निम्‍पाङ खोक्‍कोसोओ अ़तुक्‌वादा सोज्‍जेओ सालुम्‍स़ङ लाम्‍मा अ़पुक्‍ता।


मोन्‍ग़रि निनाम्‍मादुङ्‌का ओवाको य़ङ ता, “ओक्‍को अ़ङ्‌का सोमातुक्‍तुङ्‌योङ्‌ओ अ़ङ्‌छा ओ, खोक्‍कोएदा अ़न्‍नुनु अ़ङ्‌ऩङानुयाङ।”


मेन अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, निनाम्‍माओ अ़चुऩङ्‌दा किरे चामाइ मान्‍चादानिन, देकिनालो मो निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहाङ्‌युङ्‌खा ओ,


मेन अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, आम्‍नुओ ङेङ्‌चि सोमातुक्‍तानुम्‍च़म, खोन्‍कि खानानिन काल़क्‌चिओ निम्‍पाङ यामारानिन,


खोन्‍किना मुलो काब़क्‍पाचि खोन्‍कि झारा धियायोक्‍खादाओचिआ येसु स़मा दन्‍दा प़मा निम्‍पाङ खोक्‍कोसोओ अ़तुक्‌वादा सोज्‍जेओ सालुम्‍स़ङ लाम्‍मा अ़पुक्‍ता, मेन मोचिआ दित्‍छाङ मान्‍धिअ़दा।


अ़वाय़ङ खादात्‍मा मुवाङाहिदा मुलो काब़क्‍पाचि, म़नाचिओ अ़चुअ़धुवाचि, खोन्‍कि मोसाओ अ़य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाचिकिना धियायोक्‍खादाओचि झारा याम़योआ। खोन्‍कि येसु अ़छ़साकि मोचिआ रोमि हाङ्‌काचि कामु पिलातस्‌एदा अ़खात्‍ता।


मेन साङ्‌दाङ्‌का क़मादोत अ़ङ्‌का खानानिन चाप्‍चेत्‍नानिन। साङ्‍एदा आम्‍नुओ पोक सेरुकि सित्‍म़ङ्‌चि दुखा तोक्‍खादा वेन्‍मादिमा सावा याक्‌याङ, मोएदाङ्‌का क़मासानिन। उवा, अ़ङ्‌का खानानिन लोनानिन, खोएदाङ्‌का क़सानिन।


खादाराकि म़नाचिओ अ़चुबुसुवाचि, मुलो काब़क्‍पाचि खोन्‍कि मोसाओ अ़य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाचि म़कोवान्‍चिन्‌कि येसु धियायोक्‍खादा अ़खात्‍ता।


खोन्‍किना मुलो काब़क्‍पाचि खोन्‍कि फरिसिचिआ धियायोक्‍खादाओचि म़बुत्‍तुचि खोन्‍कि म़सेनुचि, “हान आन्‍कान दे च़न्‌ओ? देकिनालो ओ म़नाआ ना ब़द्‍धे म़दोम्‍दाओ बुन्‌चि मुङुचि।


ओवात्‍नि ‘मोचिआ अ़ङ्‌का अ़तुक्‌वा मात्‍द़ङ ऩङाऩछिराङ’नि मोचिओ य़ङ्‌हुप्‌दा छाप्‍ताओ य़ङ ताला।


म़ना मुक्‍लाचिआ अ़लासालोवा, “खाना चाकावालावाआ त़लावायुङ्‌सा। साङ्‌आ खाना सेत्‍मा त़लाप्‌याङ?”


यहुदिचिआ खोक्‍को अ़लासालोवा, “खाना सामरि ओ, खोन्‍कि खाना चाकावालावाआ त़लावायुङ्‌सा निकिना आन्‍कान्‍का य़ङिन्‍काओ ना अ़नुछ्‍याङा ओ!”


खो देम्‌कापाङ इपिक्‌युरि खोन्‍कि स्‍तोइकि तायाहाङ्‌पाचिएनान्‌छाङ दुम्‍तुसा। खोसाआ मोचि येसु म़खोन्‍तालोन्‍ताओसो अ़तुक्‌वादा खाएत्‍तुचिओसा “ओ याचेक्‌वा दे य़ङ्‌याङ?”नि अ़लोवा। निचि म़य़ङा, “खोसाआ नि म़नाचिओ अ़चुमाङ्‌चिओ अ़तुक्‌वादा आन्‍कान खाम़एत्‌याङ।”


अ़माङ्‌कोलेन मुकुधुम्‌आ देकि यहुदिचिआ पावल अ़ह़त्‍ताओ य़ङ सिन्‍मानि मिनाकिना खो हुरुलोइसु खोन्‍कि मुलो काब़क्‍पाचि खोन्‍कि झारा धियायोक्‍खादाओचि यायोक्‍सि बुत्‍तुचि। खोन्‍कि खोसाआ पावल रात्‍खामिचिओ अ़चुयुङ्‌खा खिम्‌दाङ्‌का धान्‍तुकि मोचिओ अ़चुयायोक्‍खादा एप्‍मेत्‍तु।


खोन्‍किना पावल्‌आ धियायोक्‍खादाओचि होन्‍नि चोउचिकि लोचि, “अ़ङ्‍ब़ब़ निछाचि ओ, आय़ओ लेन्‌तारि झारा अ़नुवाक साकोङ्‌वाआ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुबुदा अ़ङ्‌का ह़ङाङ्‌युङ्‌साङ।”


माङ्‌नालो धियायोक्‍खादा एवाङ्‌हिदा अ़ङ्‌देङ्‌सालाप्‍पादा अ़ङ्‌का दिसु काचि फिसुङ्‍ओ मोचिआ अ़धिरा, ओदा ओ म़नाचिआङा खानानिन ऩलोन्‍ने।


खोन्‌ओसा मोचिआ पत्रुस खोन्‍कि युहन्‍ना धियायोक्‍खादाङ्‌का बुङ्‌खाह्‍यात्‍नि लोन्‍म़मेत्‍तुचि, खोन्‍किना बुसुवाचि खोचि-खोचि याम़योआ,


खोन्‍किना ओ अ़एनाकि मोचि अ़वाय़ङ निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिम्‌दा म़वाङा, खोन्‍कि म़नाचि चिन्‍मा म़पुङ्‌सुचि। मुलो काब़क्‍पा खोन्‍कि खोसोओ अ़यावाचि म़तादिसा, खोन्‍किना धियायोक्‍खादाओ इस्राएलिचिओ अ़चुबुसुवाचि म़बुत्‍तुचि। मोचि झारा यहुदिचिओ अ़चुअ़धुवाचि ओ। मोचिआ छाम्‍माय़ङ्‌चि छेक्‍खाखिम्‌दा लासि रात्‍खामिचि म़छुत्‍तुचि।


खोन्‍कि खोचिआ छाम्‍माय़ङ्‌चि धियायोक्‍खाओ अ़बुदा म़बात्‍तुचिकि एप्‍म़मेत्‍तुचि, खोन्‍कि मुलो काब़क्‍पाआ मोचि सेनुचि,


खोन्‍किना मोचिआ म़ना मुक्‍लाचि, अ़धुवाचि खोन्‍कि य़ङ्‌हुप काचिन्‍पाचि म़थेन्‍तुचिकिना स्‍तिफनस अ़थिलाखात्‍ता, खोन्‍कि अ़लावाकि धियायोक्‍खादा अ़तारा।


मोन्‍ग़रि झारा धियायोक्‍खादा कायुङ्‌चिआ स्‍तिफनस्‌एह्‍यात्‍नि नुलोक अ़चोवाङा, खोन्‍कि मोचिआ खोसोओ अ़ङाइवा निनाम्‍हाङ काफाओ अ़ङाइवावाङा लिसाओ अ़खा।


ओ निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु मोसाआ इस्राएलिचि लोचि, ‘निनाम्‍हाङ्‌आ अ़ङ्‌का ऩछेन्‍ताङ्‌वात्‍नि आम्‍नुओ आप्‍पिओ म़नाचिदाङ्‌का अ़क्‍छा आम्‍नुओ निम्‍पाङ निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु अ़छेन।’


अ़क्‍छा निएदा ब़ब़, नाना खोन्‍कि निछाचि सोमातुक्‍कातुक मुवानिन। खानानिन्‌दाङ्‌का च़लोक निचि साया मेत्‍तानुम्‍च़म।


काख़चि, च़क्‍ख़य़ कामुचि, खाबात सेत्‍चावाचि, कासुङ्‌चि खोन्‍कि काङाप्‍खात्‍चिआ निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुहाङ्‌होन्‌ओ पाङ ऩतोक्‍तुन।


मेन अ़क्‍छा साकोङ्‌छ़ङ कामु नि साकोङ्‌छ़ङ कामुओ अ़देङ्‌सालाप्‍पादा छ़ङ्‌छेन्‍खादा खात खोन्‍कि मोछाङ साकोङ्‌छ़ङ मान्‍मुकादाचिओ अ़चुबुदा!


खोन्‍कि ओसोओ अ़तुक्‌वादा साङ्‌आछाङ ख्रिस्‍तियान अ़निछाओ अ़खिम्‍हाङ्‌माएनान ताङ्‌लान अ़मुनिन्‍ने माङ्‌लो अ़त्‍लो अ़च़निन्‍ने, देकिनालो ओवाको झारा हेवाचिओ अ़फान कालात हाङ्‌पा म़युङ्‌याङ, आन्‍कान्‍काआ खानानिन बुयाछाङ लोनियुङ्‌नि खोन्‍कि चात्‍लो चाप्‍चेत्‍नियुङ्‌नि।


मोचिआ साङ्‌कोछाङ अ़देङ्‌सालाप्‍पादा सोज्‍जे ऩचेप्‍निन्‍ने, खोन्‍किना ऩखिनिन्‍ने मेन झारा म़नाचिएनान कासिम्‍नान्‍चिन खोन्‍कि कातोङ म़लिने।


चाप्‍चेत्‍तानिन्‍चिन! साङ म़चेप्‌याङ, खोक्‍को खानानिन्‌आ ऩङामान्‍छित्‌दानुम। निनाम्‍हाङ्‌आ हेन्‍खामादा चाप्‍म़चेत्‍तुचिओ अ़चुय़ङ आम्‍नुओ सुन्‍तुम्‌चिआ एन्‍मा ऩङाअ़छिराहिदा निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुमाइसुङ्‌दाङ्‌का फुङ्‌मा मान्‍ऱचि। मोवात्‍नि साङ्‌आ निनाम्‍मादुङ्‌का चाप्‍म़चेत्‌याङ, आन्‍कान खोक्‍कोसोओ अ़चुय़ङ ऩङाछिरुम्‌नालो आन्‍कान्‌छाङ अ़नुछ्‍याङा फुङ्‌मा अ़ऱन्‍मिन।


मो दुखा अ़आङ्‌ताचिआकि अ़चुलोमाय़ङ काकाङ्‌चि झारासोओ निम्‍पाङ खोक्‍को अ़धुन्‌ओ लेन्‍खालाम म़लिसा।


खामान्‍सिन्‌चि ओ, काचि मात्‍द़ङ्‌ओ साकोङ्‌छ़ङ सोज्‍जेओ य़ङ्‌ओ निम्‍पाङ अ़सालुम्‍स़ङ खानानिन दोत्‌याङ?


लेम्‌छाङ अ़क्‌तात मिङा ओ। ओ आन्‍पोक्‌ओ अ़फुत्‌चिदा झारादाङ्‌का ब़द्‍धे अ़अ़त्‍पा ओ। ओसाआ झारा पोक पोप्‍तु खोन्‍कि झारा ह़ङ्‌म़ङ्‌दा मि लोङ्‌सुलोइसुकि मिराक्‌युओ मिदा मो राङ्‌खात।


मोचिआ खोक्‍को अ़सुङ्‌ताङाहिदा खोक्‍कोसाआ अ़फान मान्‍लात्‌अ़दा। दुखा अ़आङ्‌ताङाहिदा खोक्‍कोसाआ मान्‍किन्‍म़दोचि। मेन नुलोक छ़ङ्‌काछेन निनाम्‍हाङ्‌एदा खोक्‍को सोम्‍कुवा म़मुवा।


अ़त्‍लोओ अ़फान्‌दा अ़त्‍लो मान्‍च़दानिन, माङ्‌लो रुफोक्‍माओ अ़फान्‌दा रुमान्‍फोक्‍दानिन, मेन मोसोओ अ़फान्‌दा आसिखा पुवानुम्‍च़म। देकिनालो ओसोओ निम्‍पाङ निनाम्‍हाङ्‌आ खानानिन ऩबुत्‍तिन्‌ओ, खोन्‌ओसा आसिखा तोक्‍तानुम।


साङ साम्‌दा युङ्‌ङाङानि य़ङ, मेन अ़द़क्‍छाबुवाचि ऩङाछिरुचिनालो हान्‍छाङ मो कुन्‌यामादाङा युङ्‌याङ।


निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछाचि साङ्‌चि ओ, खोन्‍कि सैतानाओ अ़छाचि साङ्‌चि ओ, ओदाङ्‌काङा आन्‍कान सिन्‍तुम, साङ नुलोक काचि अ़मुनिन माङ्‌लो साङ्‌आ खोसोओ ख्रिस्‍तियान अ़यावाचि सोमाअ़तुक्‍तुन्‍चिन।


साङ्‌आ ख्रिस्‍तियान अ़यावा हेवा मुयाङ्‌ओ खा, मो हेवाआ स़मादा अ़खात्‍तुन्‌ओ मुयाङ्‌नालो खोसाआ यामात्‍तुप़ने, खोन्‍कि मोसोओ अ़हेवाआ स़मादा अ़खात्‍तुन्‌ओ मुयाङ्‌नालो निनाम्‍हाङ्‌आ खो ह़ङ्‌म़ङ अ़प़। मेन ओवाको हेवाछाङ युङ्‌याङ, मोसाआ स़मादा तारुलाचि, अ़ङ्‌का मोसोओ अ़तुक्‌वादा खानानिन यामारानिन्‌नि अ़लोनान्‍निमिन।


मेन अ़धिवा निनाम्‍हाङ काफा मिखाएल्‌आछाङ निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु मोसाओ अ़स़पोक्‌ओ अ़तुक्‌वादा सैतानाएनान दुम्‍तुसाङाचिहिदा मोसोओ अ़देङ्‌सालाप्‍पादा सुङ्‌याङ्‌सा लाहिपाक्‍मा राक मान्‍मु, मेन खोसाआ “निनाम्‍हाङ्‌आ खाना ऩरेन्‍ने”नि लो।


स़मा खोन्‍कि सित्‍म़ङ्‌चि दुखा तोक्‍खा मिराक्‌दा वेइसादिसा। ओ मिराक ह्‍वादुओदु स़मा ओ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ