53 खाना दे त़मिन्याङ? दि अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदा यामात्मा अ़ऱऩङ, खोन्कि खोक्कोसाआ च़क्नि काफाचि खिप्मा अ़ऱन्मिन्चिन्लो अ़ङ्को निम्पाङ ऩछुत्ऩङ्छोक्ऩङ कि?
म़नाओ अ़छा झारा निनाम्हाङ काफाचिएनान खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुसाम्एनान म़ताहिदा मोन्ग़रि खोक्को अ़चुसाम्स़रिओ अ़चुहाङ्युङ्खादा म़युङ।
खोन्किना सैतानाआ खोक्को छिरुदो, खोन्कि निनाम्हाङ काफाचि म़ताकि खोक्को अ़ब़रा।
मो म़नाचि येसुएदा म़ता, खोन्कि अ़खाहिदा मो चाकावालावाआ लाउओ म़ना नुवाकिना तित हुम्साकि मोदा युङाङाओ अ़खा। खोन्कि मोचि झारासोओ अ़चुक़माकारा।
खोन्किना येसुआ मो अ़सेना, “आम्ऩङ दि ओ?” खोसाआ खोक्को लासुलो, “अ़ङ्ऩङ रुहुप ओ, देकिनालो आन्कान्का ब़द्धे याइन्येन्का।”
येसुआ मो अ़सेना, “आम्ऩङ दि ओ?” खोन्कि खोसाआ “रुहुप”नि खोक्को लासुलो। देकिनालो मोएदा ब़द्धे चाकावालावाचि म़याआङा।
साङ्आछाङ अ़ङ्कादाङ्का अ़ङ्ह़ङ्म़ङ खात्मा अ़ऱन, मेन अ़ङ्का आप्पि अ़ङ्मिन्माआ अ़ङ्ह़ङ्म़ङ प़ङ। अ़ङ्ह़ङ्म़ङ प़मा पाङ अ़ङ्काएदा याक्याङ, खोन्कि लामातोक्मा पाङ्छाङ अ़ङ्काएदा याक्याङ। ओ लोमाय़ङ अ़ङ्का अ़ङ्पापाएदाङ्का तोक्तुङ्युङ्सुङ।”
येसुआ लासुलो, “अ़ङ्हेन्कोप ओ हेन्खामादाओ माआङ। अ़ङ्हेन्कोप ओ हेन्खामादाओदे अ़ङ्का कात़ङ्चि अ़ङ्को निम्पाङ म़म्हुवाओ, खोन्कि अ़ङ्का यहुदिचिओ अ़चुछुक्दा मान्छुक्ङाओ। अ़ङ्हेन्कोप ओ हेन्खामादाओ माआङ।”
खोन्कि खानानिन दुखा कातोक्चि आन्कान्काएनान अ़क्नि सावा त़तोम्सिन। हाङ्पा येसु ख्रिस्त अ़चुसावापोरिओ निनाम्हाङ काफाचिएनान लेत्याङ्ओ मिदा निनाम्मादुङ्का खाङ्म़मुनान्चिन्हिदा खोक्कोसाआ ओ अ़मु।
आदम्दाङ्का सात्कादुङ आदेङ्ओ हनोक्आछाङ ओ म़नाचिओ अ़चुतुक्वादा ओवात्नि निनाम्हाङ्य़ङ खालुसु, “एनानुम! खिप्मा अ़ऱन्मिन्ओ म़सेङ्याङ्ओ अ़चुम़नाचिएनान