2 मेन खोक्कोसाआ मोचि म़सेनुचि, “खानानिन्आ ओचि झारा त़खाम्योम्च़म, माआङ कि? अ़नुछ्या, अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, अ़क्तात लुङ्ताक्दुङ्दु नितात लुङ्ताक अ़याक्निन्लो ओचि झारा म़भुङ्खान!”
मोचिआ खाना खोन्कि खानाहुत्दाओ आम्छाचि बाखादा म़धाम्सुचिकि अ़क्तात लुङ्ताक्दुङ्दु नि लुङ्ताक्छाङ ऩछिरुन्दान। देकिनालो निनाम्हाङ खानाएदा म़ताओ ग़रि मान्सिन्त़दो।”
ओ झारा य़ङ्चि ओवात्नि म़ह़त्खात्ओसा खानानिन दियाको म़ना लिमादोत? आम्नुओ ह़ङ्म़ङ निनाम्हाङ्ओ निम्पाङ सेङ्याङ्ओ खोन्कि साम्योक्मि च़माथाङ्मादा प़मादोत।
अ़ङ्का मो सहरादा खाक्कोछाङ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम मान्खाङ्ङा, देकिनालो झारा सावाकातोक हाङ्पा निनाम्हाङ खोन्कि थुबाछाङा मोदाओ निनाम्हाङ ब़क्खाखिम म़युङ्याङ।