12 खोसाआ मो सेनु, ‘यावा, सायाकाम्खा तित मान्हुम्माङ खाना देत्नि ओदा त़वाङा?’ मो म़ना देत्छाङ य़ङ्मा मान्ऱ।
मेन खोसाआ मोचिएदाओ अ़क्छाओ अ़य़ङ अ़लासा, ‘यावा, अ़ङ्का खाना देम्खाछाङ अ़त्लो मान्मुयुक्ना। दि खाना अ़ङ्काएदा अ़क्लेन्ओ काचिलुङ्दा काचि मुङा निकिना त़काङ्साओ माआङ?
येसुआ मो अ़लासालोवा, “यावा, खाना दे च़सि त़ता ओ, मो मुलाउ।” खोन्किना मोचि अ़चुबुदा म़ता खोन्कि येसु अ़क़म्ताकि अ़लावा।
देकिनालो अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, आम्नुओ साम्योक्मि य़ङ्हुप काचिन्पाचि खोन्कि फरिसिचिदाङ्का च़लोक अ़नुवाक मान्लिमाङ्तारि खानानिन देम्खाछाङ निनाम्हाङ्होन्दा वाङ्मा त़ऱन्मिन।
हान आन्कान सिन्तुम्योम, देत्नि य़ङ्हुप य़ङ्याङ, ओसाआ य़ङ्हुप्दा कायुङ्चि लोचि, खोन्ओसा झारा दोचि वाइवेत म़युङ्ने खोन्कि हेन्खामादाओ झारा म़नाचि निनाम्हाङ्आ अ़चुछ़ङ म़छेन्तुचि।
खोन्ओसा काइसाओ ग़रिदाङ्का बुया दित्छाङ छ़ङ्मान्छेन्दानिन। हाङ्पा म़तालो हुङानुम। दि कुइयामादा कुमायुङ्सा, खोक्कोसाआ साम्दा म़तारुचि खोन्कि म़नाचिओ अ़चुसाकोङ्वादाओ अ़चुमित्चिऩङ्चि खाङ्म़मुसुचि। मोन्ग़रि झारा म़नाचिआ निनाम्हाङ्एदाङ्का अ़चुचोन्मा अ़तोक।
ओवाको म़नाचि म़पोप्ताओ खोन्कि हेवा मुयाङ्सा अ़चुकाचिलाम्पा आप्पि हेवामिओनि खाङ्अ़मु निकिना खाना त़सिन्तुङुङा।