7 मोचिआ खो अ़लासालोवा, ‘देकिनालो साङ्आछाङ आन्कान्का काचिदा मान्पाक्ऩदान्का।’ खोसाआ मोचि लोचि, ‘खानानिन्छाङ अ़ङ्अङ्गुराखादा खारानिन्कि काचि मुवानिन।’
“निनाम्हाङ्होन अ़क्छा व़क हाङ्पावाको ओ। खो अ़वाय़ङ अ़अङ्गुराखादा काचि कामुचि काचिलुङ्दा काचि मुमेत्सि बुङ्खाया लोन्ता।
खोसाआ आप्फात पाच्काकोम साङाओ ग़रि बुङ्खाया लोन्ताहिदा हान्छाङ निचि म़एवाङाओ म़धिरुचि खोन्कि मोचि म़सेनुचि, ‘खानानिन देकि नाम्प़क्लो देत्छाङ मान्च़माङ त़एविन्येन ओ?’
अ़नाम्प़क लिसाकिना अङ्गुराखाओ अ़हाङ्पाआ अ़काचि काखाङ लो, ‘काचि कामुचि बुत्तुचिकि आदेङ काताचिदाङ्का बुया काताचितारि अ़चुकाचिलुङ्चि प़चि।’
अ़ङ्का काछुत्ओ अ़चुकाचि अ़खोलेन्ङा आन्कान मुमादोत। देकिनालो अ़खाखुत तायाङ खोन्कि साङ्छाङ काचि मुमा अ़ऱनिन।
“ओ म़नाचि हान आन्कान दे मुमा ऱम्च़म? ओचिआ म़दोम्दाओ काचि अ़मुवाचुओ यरुसलेम्दाओ झारा म़नाचिआ अ़सिन्ताचिआयुङ्सा। खोन्कि ओ काचि खोचिआ मान्मुअ़दाचुओनि आन्कान म़नाचि लोमा अ़ऱन्मिन्चिन।
हान आन्कान झारासा निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ्लोङ्सुम्ने! अ़ङ्का येसु ख्रिस्तओ अ़चुतुक्वादा खालुसुङ्ओ नुय़ङ्खान्लाम्पा खोक्कोसाआ खानानिन आम्नुओ साकोङ्छ़ङ्दा सावापोरिओ मुमा ऩऱन। मो नुय़ङ्खान्ओ अ़कोङ्दुम्ओ तुप्माय़ङ, जुगा-जुगायुङ्का कुम्सायुङ्सा।
ओ सिन्तानुम, मो हारुक्ने माङ्लो लेत्वाङाने, झारा साङ अ़नुवाक काचि मु, हाङ्पाआ मोवात्निङा खो सिरिफा अ़प़।
निनाम्हाङ्ओ मो य़ङ जुगा-जुगा खोन्कि दुङ-दुङ बुयादाङ्का अ़कोङ्दुम्वा म़कुम्सायुङ्साओ, हान खोक्कोसोओ अ़चुम़नाचि खाङ्म़मेत्तुयुङ्सुचि।
निनाम्हाङ नुलोक छ़ङ्काछेन म़मुयाङ। खोक्कोसाआ आम्नुओ काचि खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुम़नाचि ब़त्मा काचिलाम्पा खानानिन्आ निनाम्हाङ खाङ्त़मुसुम्ओ खोन्कि खाङ्त़मुसुम्योम्ओ सोम्तुक्मा ऩमान्तुन्केसुन।