18 “रामादा अ़क्तात य़ङ एना, ओत्ओत्ओत्वा खोन्कि रुवाङ-रुवाङ म़खावाङाओ राहेल अ़छाचिओ निम्पाङ ओत्ओत्ओत्वा खाप्याङ, सोम्सेत्माय़ङ ऩङाछिरु, देकिनालो मोसोओ अ़छाचि म़सुवादा।”
मोवात्नि यर्मिया निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुआ चेउओ य़ङ ताला:
मेत्छाछा छा सुवादाओसा झाराकापाङ ओत्ओत्ओत्वा खाप्याङ्सा सोखा म़मुवाङा। मेन येसुआ मोचि म़लोचि, “मान्खाप्दानिन, मो ना मान्स़दायुक, इम्सादा ओन्ङा ओ।”
खोन्किना अ़ङ्का चोउङ, खोन्कि नाम्छ़ऱदु अ़क्तात कोकोङ्वेत्मा अ़धिवा य़ङ्दा पात्याङ्सा पियाङाओ एनुङ, मो ओवात्नि य़ङाङा, “अ़चाअ़त्मा! अ़चाअ़त्मा! अ़चाअ़त्मा! झारा साङ ओ हेन्खामादा युङ्याङ। हान सुम्कातात निनाम्हाङ काफाचिआ अ़चुथुथुरि मुत्मा अ़मुयाङ।”