6 ओ य़ङ अ़चुकाखेङ्पाचिआ अ़एनाकिना मोचि अ़चुक़माकाराकि म़बोम्सान्चिन।
पत्रुस चेवाङाहिदाङा, छोक्छोक्छोक्वाओ य़वारिआ मोचि भुक्तुखात्तुचि, खोन्कि मो य़वारिदाङ्का अ़क्तात य़ङ ता, “ओक्को सोमातुक्तुङ्योङ्ओ अ़ङ्छा ओ, खोक्कोएदा च़लोक अ़ङ्ऩङानुवायुङ्सा। खोक्कोसाआ ऩलोन्ओ एनानुम!”
मेन येसु म़ता, खोन्कि मोचि म़नोप्तुचिकि म़लोचि, “पुवालोन्तानिन, मान्क़दानिन!”
खोन्किना अ़ङ्का बाखादा तेयाङ, खोन्कि अ़ङ्का ओवात्नि य़ङाङाओ अ़क्तात य़ङ एनुङ, ‘सावल, सावल! देकि खाना अ़ङ्का दुखा त़प़ङाङा?’
खोन्कि आन्कान्का झारा बाखादा ध़न्खारिन्का, खोन्कि हिब्रु य़ङ्दा अ़ङ्का ओवात्नि य़ङाङाओ अ़क्तात य़ङ एनुङ, ‘सावल, सावल! देकि खाना अ़ङ्का दुखा त़प़ङाङा? अ़ङ्काएनान त़म्हुनालो खाना आप्पि चाअ़त्लो त़लि।’
मो सेङ्याङ्ओ भ़ऱदु खोक्कोएनान आन्कान्का युङिन्येन्काहिदा निनाम्मादुङ्का ताओ ओ य़ङ्छाम आन्कान्का आप्पिङा एनुम्काओ।