4 देकिनालो निनाम्हाङ म़य़ङायुङ्सा, ‘आम्नुओ पापा खोन्कि मामाचि साया मेत्तानुम्च़म,’ खोन्कि खोक्को म़य़ङ, ‘साङ अ़पा माङ्लो अ़माओ अ़देङ्सालाप्पादा अ़त्लो चेप, मो सेत्माङादोत।’
खोक्कोसाआ मोचि म़लोचि, “खानानिन्छाङ देकि आम्नुओ थाप्स़ङ्ओ निम्पाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुलोमावा त़च़न्मिन्येन?
मेन खानानिन त़य़ङिन, खाक्को म़नाआ अ़पा माङ्लो अ़मा ‘खानानिन्आ अ़ङ्काएदाङ्का दि फामायु तोक्मा दोराङाओ, मो निनाम्हाङ पुवाचिआयुङ्सा’नि लोनालो, मोसाआ अ़पा सायामेत्मा अ़दोत्निन।
आम्मामा खोन्कि आम्पापाचि साया मेत्तुचि, खोन्कि खाना आम्तेन्पाङ आप्पिवाङा सोमातुक्तु।”
खोन्कि येसुआ मो अ़लोवा, “सैताना, खाना अ़ङ्काएदाङ्का खारालावा! देकिनालो साम्कालिन्दा छाप्तायुङ्सा, ‘खाना हाङ्पा आम्निनाम्हाङ ओन्ङा ब़क्तु, खोन्कि खोक्को ओन्ङा ब़रु।’”
खोन्नालो दि आन्कान ओ साकोङ्छ़ङ्लाम्पा य़ङ्हुप छित्मा? अ़नुछ्या माआङ! मेन, आन्कान अ़य़ङ्हुप्ओ अ़सालुम्स़ङ य़ङ्याङ्वा च़न्येन।
छाचि ओ, हाङ्पाएदा आम्नुओ मामा-पापाचिआ ऩलोन्ओ य़ङ्दा काङ्सानिन, देकिनालो ओ अ़नुवाक य़ङ ओ।