12 खोन्किना अ़चुकाखेङ्पाचि खोक्कोएदा म़ताकि अ़सेना, “दि खानानिन्आ त़सिन्तुम्योम, आम्नुओ य़ङ अ़एनाकि फरिसिचिओ अ़चुमाइसुङ्कारायुङ्सा?”
अ़ङ्तुक्वादा मान्केङ मान्मुकादा म़ना अ़नुछ्याङा आसिखा कातोक ओ।”
दि म़नाओ अ़दोदाङ्का वाङ, मो य़ङ्आ खो अ़पोप्तुन, मेन दि म़नाओ अ़दोदाङ्का बुङ्खादा लोन, मो य़ङ्आ खो पोप्तु।”
मेन खोक्कोसाआ म़लासुलोचि, “निनाम्मादु कायुङ अ़ङ्पापाआ मान्लित्अ़दाओ झारा अ़भेन्एनान अ़धेन्खान।
मेन मोचि आन्कान्एदाङ्का अ़चुमाइसुङ अ़कात्निन्ने निम्पाङ धियाङ्वामादा खाराकि ख़ङ्य़ धोन्ता, खोन्कि बुया त़लाउओ ङा बात्तु। मोसोओ अ़दो त़होङ्सुहिदा खाना अ़क्तात रुपाओ फेक्वा त़धिरु। मो खात्तुकि आम्को खोन्कि अ़ङ्को निम्पाङ मोचि प़चि।”
आन्काओ काचिदा फिमाय़ङ ऩधिरुन्ने निकिना आन्कान्का साङ्कोछाङ अ़लाम अ़छेक्तिमिन्का।
नुय़ङ्खान्ओ अ़छ़ङ आम्नुओ निम्पाङ रात्युङ्ने निकिना मोचिओ अ़चुबुदा आन्कान्का अ़क्दुछाङ मान्काङ्दान्का।
मेन निनाम्मादुङ्का य़ओ खारु बुयाङा अ़च़क़ल़क खोन्कि मो तोङ्मा काऱ मु, हुङ्मा काऱ मु, लोमावा काकाङ मु, सोमाकातुक मु, अ़नुवाक सिवा कासि मु, लिप्पा मान्वाङ्कादा मु खोन्कि कोङ्क़त्वा अ़मुनिन।