7 युहन्नाओ अ़काखेङ्चिआ येसु अ़छिरादाङाचुहिदा खोक्कोसाआ युहन्नाओ अ़तुक्वादा म़ना मुक्लाचि लोमा म़पुक्तुचि, “खानानिन लेक्लेक्लेक्वाओदा दि खाङ्सि त़लोन्तिन? दि ह़क्आ म़म्सुङुओ द़ङ?
माङ्नालो खानानिन दि खाङ्सि त़लोन्तिन? दि अ़नुवाक तित्चि काहुम म़ना खाङ्सि? माआङ, अ़नुवाक तित्चि काहुम्चि ना हाङ्ओ अ़चुहाङ मुखा खिम्चिदा म़युङ।
कुङ्याङ्ओ द़ङ खोक्कोसाआ ऩओरुन, खोन्कि तुत्लेप्लेप्वाओ कुपिछाङ ऩसेरुन। मोवात्नि खोक्कोसाआ सोमातुक्मा खाङ्अ़मुयुङ, तोङ्लो छ़ङ्छेन्माय़ङ्आ छोमादा अ़तारुन्लान्तारि।
युहन्नाआ बप्तिस्मा प़मा पाङ खादाङ्का तोक्तु ओ? निनाम्हाङ्दाङ्का हे म़नादाङ्का?” मोचि अ़क्छा निएदा दुम म़छ़रा, खोन्कि म़य़ङा, “आन्कान निनाम्मादुङ्कानि य़ङिन्नालो ‘खोन्नालो खानानिन देकि साकोङ्छ़ङ मान्मुत़दोम?’नि खोसाआ म़सेन।
खोन्किना यरुसलेम्दाङ्का खोन्कि झारा यहुदिया धिखाहुप दात्निदाङ्का खोन्कि यर्दन याङ्वामाओ अ़च़क्दात्नि कायुङ ब़द्धे म़नाचि खोएदा म़खारा।
खोवात्निओसा देत्नि खानानिन्आ त़एनुम, मो य़ङ्दा नुलोक मिन्मा पाक्तानुम। साङ्एदा युङ्याङ मो च़लोक प़, खोन्कि मोएदा ब़द्धे लि। मेन साङ्एदा मात्द़ङ, मोएदा युङ्याङ्ओछाङ मोएदाङ्का अ़ङाप।”
येसु म़हुसान्चिन्कि म़चोउचि खोन्कि मोचिआ अ़त़ङ्ताङाचुओ म़खाचिकि मोचि म़सेनुचि, “खानाचिआ दि त़लाम्चुङ्चु?” मोचिआ खोक्को अ़लासालोवाचु, “रब्बि, खानानिन खादा त़युङिन्येन?” (“रब्बि” ओ अ़तुप्य़ङ, “काचिन्पा” ओ)।
खोन्ओसा आन्कान लोङ्वात्आ देङ्सा बुसा तोन्माय़ङ, मोचिओ झारा सोज्जेओ चिन्माय़ङ्ओ अ़ह़क्आ खोन्कि म़नाचिओ अ़चुथालिआ, अ़चुचाप्चाआ खोन्कि अ़चुनामान्ल़क्आ ओह्यात्नि-मोह्यात्नि मुत्माखात्माय़ङ छाचिवात्नि अ़लिसिमिन्ने।
मेन मोसाआ साकोङ्छ़ङ्एनान मान्केङ मान्मुमाङ दोरुने। मान्केङ कामु म़ना ना ह़क्आ मुत्तुकि लोङ्लुक्याङ्ओ धियाङ्वामाओ अ़लोङ्वात्वा लि।