17 ‘आन्कान्का आम्नुओ निम्पाङ बासुरि मुतिन्का, मेन खानानिन मान्थोम्त़दान। आन्कान्का म़ना खुम्माओ छाम लुन्का, मेन खानानिन सोखा मान्मुत़दान।’
ओ दुङ्दाओ म़नाचि अ़ङ्का दिएनान तोङ्सुङ्खाङ्च़ङ? ओ ना हाताचिदा म़युङ्कि नाम्कालोक अ़चुप्पो छाचिवाकोचि म़मुयाङ, मोचिआ नि अ़चुयावाचि म़बुत्तुचि,
ओ निओ, युहन्ना ना चायाङ्सा माङ्लो अङ्गुरा माङ्वा दुङ्याङ्सा ता, खोन्कि खो मोचिआ चाकावालावाआ लाउओ म़नानि अ़लोयाङ।
येसुआ मोचि म़लासुलोचि, “सायाकाकाम्पा तावाङ्चिएनान अ़क्नि युङ्तारि दि मोचि सोखा म़मु कि? मेन मो लेन ता, सायाकाकाम्पा मोचिएदाङ्का अ़खात, खोन्किना मोन्ग़रि मोचि मान्चामाङ म़युङ।
खोन्कि येसु बुसुवाओ अ़खिम्दा म़तादिसाहिदा खोक्कोसाआ मोदा बासुरि कामुत्चि खोन्कि म़ना मुक्लाचि काचेङ्वा म़मुवाङाओ म़खाचि।
मोन्ग़रि कुम्पा छा व़क्दा युङाङा। लासाकि खिम च़क्दा तादिसाहिदा म़नाचि केन साङ्याङ्सा म़थोमाङाओ एनुचि।
म़नाचिओ अ़धिवाङ अ़लोकाआ येसु त़ङ्मा अ़पुक्ता। मोचिएदा अ़चुकोङ्कोम धात्याङ्सा ओत्ओत्ओत्वा म़खावाङाओ मेत्छामाचिछाङ म़याआङा।
मोचि ना हातादा म़युङ्कि नाम्कालोक अ़चुप्पो छाचिवाकोचि म़मुयाङ, मोचिआ नि अ़चुयावाचि म़बुत्तुचि, ‘आन्कान्का आम्नुओ निम्पाङ बासुरि मुत्तिन्काहिदा खानानिन मान्थोम्त़दान। आन्कान्का म़ना खुम्माओ छाम लुन्का, मेन खानानिन मान्खाप्त़दान।’
मेत्छाछा छा सुवादाओसा झाराकापाङ ओत्ओत्ओत्वा खाप्याङ्सा सोखा म़मुवाङा। मेन येसुआ मोचि म़लोचि, “मान्खाप्दानिन, मो ना मान्स़दायुक, इम्सादा ओन्ङा ओ।”