43 निनाम्हाङ्ओ अ़धिवा सावा अ़खाकि झारा म़नाचि दोम्तुदोचि। येसुआ अ़मुवाओ अ़क्तात काचिदा झाराकापाङ दोम्तुदोचिओ ग़रि खोक्कोसाआ अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचि।
खोचि गालिल्दा म़लासान्कोवान्चिन्हिदा येसुआ मोचि “म़नाओ अ़छा म़नाचिओ अ़चुछुक्दा अ़पाक”नि म़लोचि।
खोन्किना खोक्को मोचिएनान नावादा म़वाङा, खोन्कि ह़क सेम्ता, खोन्कि मोचि च़लोक दोम्तुदोचि।
मोन्ग़रिङा खो लामाखाखाङ्मा रुवा खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ लोङ्याङ्सा खोसाआ येसु त़ङ्तु। मोवात्नि लिसाओ अ़खाकि झारा म़नाचिआछाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुऩङ अ़चोन्ता।
खोन्कि झाराकापाङ दोम्तुदोचिकि “ओ दियाको य़ङ ए खा? ओसाआ ना सावाएनान्ओ पाङ्आ लोङुचिहिदा म़पोप्ताओ चाकावालावाचिछाङ म़लोन्खात्याङ!”नि अ़क्छा निएदा लोकालो म़मुवा।
मोचि झारा दोम्तुदोचिकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुओ ऩङ अ़चोन्ता। खोन्कि मोचि अ़चुक़माकात्याङ्सा म़य़ङा, “आय़ आन्कान म़दोम्दाओ काचि खाम!”
ओन ब़द्धे ङाचि म़लाउचिओदा सिमोन खोन्कि खोसोओ झारा अ़यावाचि दोम्तुदोचि। खोन्ओसा खो ओवात्नि य़ङाओ।
येसुआ अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचि, “खाउ, आम्नुओ साकोङ्छ़ङ?” मोचि म़क़साकिना दोम्तुदोचि खोन्कि अ़क्छा निएदा सेन्कासेन म़मुवा, “ओक्को साङ ओ? मोवात्नि ह़क खोन्कि धियाङ्वामाआछाङ खोक्कोसोओ अ़चुलोमाय़ङ य़ङ्चि म़काङ्याङ!”
मेन मो बानाङाहिदाङा पोप्ताओ लावा मो धाम्सुकि धुन्मेत्तु, खोन्कि येसुआ मो पोप्ताओ लावा अ़रेन्ता, मोवात्नि मो छा अ़नुसाकि मोसोओ अ़पा अ़लासापुवा।
देकिनालो आन्कान्का खानानिन आन्हाङ्पा येसु ख्रिस्तओ अ़चुसावा खोन्कि म़लातायाङ्ओ नुय़ङ्खान खाएत्निङ्निहिदा चाप्चाएनान मुमाय़ङ वाहिराङ्मित्चि आन्कान्का मान्त़ङ्दोम्च़म्का, मेन खोक्कोसोओ तोक्पो अ़चुसावा काखाङ आन्कान्का सालुम्स़ङ युङिन्येन्का।