42 मेन मो बानाङाहिदाङा पोप्ताओ लावा मो धाम्सुकि धुन्मेत्तु, खोन्कि येसुआ मो पोप्ताओ लावा अ़रेन्ता, मोवात्नि मो छा अ़नुसाकि मोसोओ अ़पा अ़लासापुवा।
खोन्किना मोचिआ मो छा येसुएदा अ़बात्ता। चाकावालावाआ येसु खाकिना मोन्ग़रिङा मो छा ङाङ्सु खोन्कि बाखादा तियाकि अ़दोदाङ्का अ़छोम्पुत्वा लोन्याङ्सा ओह्यात्नि-मोह्यात्नि पुलिनाम्ताङ मेत्ता।
सुवादाओ दुवाछा पुवालोन्ताकि युङा खोन्कि चेप्मा पुक्तु। येसुआ मो सावाछा मोसोओ अ़मा अ़लासापुवा।
अ़क्तात चाकावालावाआ मो लाउकि खोक्को म़प्च़क़क्दा चिलिलिवा पात, खोन्कि मो छाओ अ़दोदाङ्का अ़छोम्पुत्वा लोन्लो धुन्मेत्तु। मो खेन्मान्वान्माङ्तारि लेत्माइ अ़लेरुन।
येसुआ म़लोचि, “साकोङ्छ़ङ मान्मुकादा म़नाचि खोन्कि ऱक्याङ्ओ लाम्दा काकोन्चि ओ! देम्खातारि अ़ङ्का खानानिन आङ्नानिन? आम्दुवाछा छा ओदा बात्तु।”
निनाम्हाङ्ओ अ़धिवा सावा अ़खाकि झारा म़नाचि दोम्तुदोचि। येसुआ अ़मुवाओ अ़क्तात काचिदा झाराकापाङ दोम्तुदोचिओ ग़रि खोक्कोसाआ अ़चुकाखेङ्पाचि म़लोचि।
अ़चुकाखेङ्पाचिआ पाच-छ किलोमितरा नावा अ़याप्ताखात्ताकिना मोचिआ येसु धियाङ्वामादा कोन्याङ्सा नावाओ अ़च़क्दा म़बानाङाओ अ़खा, खोन्कि मोचि म़क़सा।
खोन्कि पत्रुस्आ मोसोओ अ़छुक्दा लाउकि पुउलोइसु। खोन्किना खोसाआ साकोङ्छ़ङ कामुचि खोन्कि मेन्मित्माचि बुत्तुचिकि मो लासाह़ङाओ मोचि खाङ्मेत्तुचि।
खोन्ओसा निनाम्मादु कायुङ्चि ओ, ऩङानुसानिन्चिन! मेन हेन्खामा खोन्कि धियाङ्वामा देम चाअ़त्लो त़लिचि! देकिनालो सैताना खानाचिएदा वेइसाधान्तायुङ्सा! खोसोओ अ़माइसुङ्कारायुङ्सा देकिनालो अ़ग़रि थुत्मेत्लो मुयाङ निकिना खोसाआ सिन्तुङु।”